________________
[૧] નમસ્કાર–મહામંત્ર
(૧)
અ.
મુંબઈ
તા. ૨૨-૪-૬૮
પરમ પૂજ્ય પંન્યાસ શ્રીભદ્રંકરવિજયજી ગણિવરની સેવામાં આપશ્રી શાતામાં હશે.
તવમસિ”ને પ્રથમપદમાં ઉતારવાને જે પ્રયાસ કર્યો છે તે સ્તુત્ય છે–સમજવા માટે કલ્પનાને બહુ ખેંચવી પડે છે એટલે આ રીતિ સર્વમાન્ય થવા સંભવ ઓછો–છતાં એ રીતિએ કરેલી અર્થભાવના જાપ વખતે લીનતા લાવનાર બને તે તે જરૂર ઈષ્ટ છે. કાર્યકરી ભાવના એ જ ખરી ભાવના છે. “સ્તવચિંતામણિમાં મને યાદ છે ત્યાં સુધી નમો ને અર્થ સમજીવરામ કર્યો છે. રામાયશમિ એટલે જ તપ થવું. અરિહંતને નમસ્કાર કરું છું એટલે તનૂ થઉં છું. આ પ્રમાણે અથ વધારે સહેલે અને સચોટ છે. એમાં ભાગત્યાગ કે * જહાજ હલ્લક્ષણની રીતે અભેદ કરવાનું નથી. સીધી રીતે જ અભેદનો પ્રયાસ થાય છે અને તે જેટલું થાય તેટલે લાભમાં છે.
- લિ૦ અમૃતલાલની વંદના
અવધારશોજી. * જહદજહકલક્ષણ વેદાંતીઓએ સ્વીકારેલ છે. એનું બીજું નામ “ભાગ ત્યાગલક્ષણા” છે. એનો અર્થ એવો છે કે શબ્દના વાચ–અર્થનો અમુક અંશ લેવાય છે અને અમુક અંશ ત્યજાય છે – આ પ્રમાણે અહીં “ઉપાધિવાળાપણું” અર્થ ત્યજાય છે અને “ચેતનપણું” અથ લેવાય છે. આમ “ઉપાધિ વિનાના ચેતન સ્વરૂપ આત્મા અને પરમાત્મા શુદ્ધ-બ્રહ્મસ્વરૂપે એક જ છે.” એનો અર્થ જહદજહુલક્ષણાથી સમજવો.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
