________________
૧૯૬
ચિત્ત પાણી જુદુ પાડીને, લાવીને, આપે તો તે પ્રકારનું પાત્ર બીજના હાથમાં હોય કે બીજાના પાત્રમાં હોય અશુદ્ધ માનીને તે સ્વીકારે નહિ
मूलम-सेय आहच्च पडिगाहिए सिया से खिप्पामेव उदगंसि साहरेज्जा, सपडिग्गह-माया
च ण परिवेज्जा, सरूणिद्वाप चणं भूमीप णियमेज्जा ॥ ६४४ ॥
અર્થ–હવે એકાએક બેખબરાઈથી પાણી (ચિત્ત) સ્વીકારાઈ ગયુ તો તેને તરત જ (દાતાના)
પાણીમાં પાછુ નાખી દે, અથવા પોતાના પાત્રમાં લઈને (છાયાવાળી) ભિજાયેલી જમીન
કે કુવા વગેરેમાં પરઠી દે मृलम-से भिक्व वा भिक्खुणी वा उदउल्लं वा ससणि वा पडिग्गहं णो आणज्जेज्ज वा जाव
ગા== at I દર | અર્થ-તે ભિક્ષુએ કે ભિક્ષુણીએ જલવાળુ કે સચિત્ત લેપવાળુ પાત્ર સાફ કરવું નહિ તેમજ
તપાવવુ (પણ) નહિ मूलम्-अह पुण एवं जाणेज्जा,-विग-ओदए मे पडिग्गहे छिण्ण सिणेहे, नहप्पगारं पडिग्गहं ततो
सजयामेव आमज्जेज वा जाव पयावेज्ज वा ॥ ६४६ ॥ અર્થ–જે કદાચ તેને એમ જણાય કે મારા પાત્રનું જળ સુકાઈ ગયું કે મારા પાત્રની ચીકાશ
દૂર થઈ તે પછી તે પ્રકારના પાત્રને તે જતનાથી સાફ કરે કે તપાવે
मलम-से भिक्य वा भिक्खुणी वा गाहालइकुलं पविसि उकामं सपडिग्गह-मायाए गाहावइकुल
पिंडवायपडिया पविसेज्ज वा णिक्खमेज्ज वा। एवं वहिया विचारभूमिं वा विहारभूमि
वा गाभाणुगामं दृइजेज्जा ॥ २७ ॥ અર્થ –તે ભિક્ષુ કે ભિક્ષણી ગૃહસ્થને ઘેર પ્રવેશવા માગે ત્યારે પિતાનું પાત્ર લઈને, ભિક્ષાને માટે,
ગૃહસ્થને ઘેર પ્રવેશે અથવા ત્યાંથી પાછા ફરે એ જ શિલીએ સ્વાધ્યાયભૂમિ કે ફરવહરવાની
ભૂમિ કે પ્રામાનુગ્રામ જતા સમજી લેવું मलम-तिब्वेदेसियादि जहा बीयाए वत्थेसणाण, णवरं, पत्थ पडिग्गहतो ॥ १४८ ॥ અર્થ–મતાપ પમાડનાર દેશ વગેરે જેમ બીજા વષણ પ્રકારમાં જણાવ્યું તેમ, ફકત અહી
પાઠ વરુને સ્થાને પાત્રનો કહે मूलम् ण्यं ग्नलु तम्म भिक्षुस्स भिक्खुणी वा सामग्गियं जं सबढेहि महितेहिं सया
जाजासि त्ति बेमि ॥ ६४२ ॥ અર્થ-આ પ્રમાણે ખરેખર તે ભિક્ષુ કે ભિક્ષુણીની આચાર–સામગ્રી છે સર્વ બાબતોમાં ગુણવાન પુરપે સદા અપ્રમાદી રહેવું. એમ હું કહુ છુ
બો ઉદ્દેશક પૂર્ણ થશે
