________________
1
૩૨
વિષુવે છે. વિધ્રુવીને જ્યા ખરાખર શ્રમણ ભગવાન મહાવીર હતા ત્યાં આવે છે, આવીને શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને ત્રણવાર આદક્ષિણ પ્રદક્ષિણા કરે છે, પછી શ્ર૦ ભ૦ મહાવીરને તે વંદના નમસ્કાર કરે છે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને લઈ ને જ્યા દેવઋદન છે ત્યા આવે છે, પછી ધીરેથી પૂર્વ તરફ મુખ આવે તેમ ભગવતને બેસાડે છે. પછી શતપાક અને સહસ્રપાક તેલે વડે તેમના શરીર પર માલિશ કરે છે સુગ ધી કાષાય વસ્ત્ર વડે ત લૂછે છે, તે પછી શુદ્ધ જળથી સ્નાન કરાવે છે. જેનુ મૂલ્ય લાખામાં થાય તેવા ત્રણ છીપલા ભરીને ગાશીષ ચંનથી તેમના દેહ પર લેપન કરે છે, પછી જરા પણ નિશ્વાસના વાયરાથી ઊડે તેવુ, ઉત્તમ નગરમા ખનેલુ, કુશળ પુરુષાએ વખાણેલ, ઘેાડાના મુખફીણુ જેવુ' કામળ, ચતુર પુરુષે રચેલ સુવર્ણની કોતરણીની ભાતવાળુ` હંસના ચિહ્નવાળુ' એવુ વચ્ચે યુગલ પ્રભુને પહેરાવે છે તે પછી હાર, અહાર, છાતી પરના દાગીના, એકાવલી હાર, પ્રાલ ખસૂત્રો, વસ અને મુગટની રત્નમાળાએ પહેરાવે છે, પછી ગાંઠવાળા આભૂષા, વીંટવાના, પહેરવાના, અને જોડવાનાં આભૂષણે પહેરાવે છે પુષ્પાથી પ્રભુને કલ્પવૃક્ષની માફક શણગારે છે, પછી બીજી મહાન વૈક્રિય સમુદ્ઘાતક કરે છે, તેમાં ચન્દ્રના તેજવાળી હજાર મનુષ્ય (કે દેવ) વહન કરે એવી એક મેાટી પાલખી વિષ્ણુવે છે. તેના પર વરુ, ખળદ, અન્ધ, મનુષ્ય, મગર, પક્ષી, વાનર, હાથી, રુરુ, સરલ, ચમરવાળુ પશુ, વાઘ, સિહ, વનની વેલેની ભાતાનાં ચિત્ર, અને વિદ્યાધરદપતી યત્રાઢ થઈ જતું' હાય તેવા ચિત્રા હતાં.- તે હજારા કિરણાથી દેદ્રિષ્યમાન હતી. સારી રીતે “દ”નીચ, ચમકતા હજાર સુશેાભન સહિત, જરા જરા અમકચમક થતી ચક્ષુલેચનને ગમતી, મેાતીએની માળાએથી ગૂંથેલ, સેાનાના છૂટા લાંખા સૂત્રોમાં મેાતી પરાવેલ હતાં, હાર, અહાર જેવા ભૂષણેાથી ઊંચી મનેલી તે પાલખી અધિક દર્શનીય, પદ્મલતા, અશેકલતા, કુંદલતા, અને વિવિધ લતાની ભાતવાળી સુદર રૂપવાળી પ'ચવણુની ઘંટા, પતાકા અને અને પ્રતિમાથી શેાલતા શિખરવાળી મનેાહર દનીય અને આહ્લાદક હતી.
..
મૂળમ્-સેવા સવળીયા જ્ઞળ થમ્સ, સમરવિવમુર, વસંતમહામાં, સથવ दिव्यकुसुमेहिं (९) सिवियाइ मज्झयारे, दिव्य वररयणस्वचेवत्तिय । सीहासणं महरिहं સપાપીઢ ઞળવરસ (૨) || ૭૬ ||
અર્થ-દેવાએ-જરા અને મરણથી મુક્ત એવા જિનેન્દ્રની પાલખી ઉપાડી તે પુષ્પમાળાથી છવાયેલી અને જલમા અને સ્થલમાં થતા દિવ્યપુષ્પાથી શેલતી હતી પાલખીના મધ્યમાં દિવ્ય, ઉત્તમ રત્નાથી શાભાયમાન સ્વરૂપવાળુ મહામાંઘુ જિનેન્દ્રનું પાદ-ખાજોઠ સહિત
સિહાસન હતુ
मूलम्-आलइयमालमडडे, भासुरलोंदी वराभरणधारी । खोमयवत्थणियत्णो, जस्सय मोल्लं "સચસલ્લું (૨) ઇટ્ટે મત્તળ, સાયલાબેન સીટને સો। જૈસાદિ વિવુાંતો, બાઘર ઉત્તમ સીય (૪) ॥ ૭૬
'
અ-મુટા પર જેમને માળાએની રચના હતી તેવા, પ્રકાશમાન દેહવાળા, ઉત્તમ દાગીના ધારનારા, જેના લાખલાખ મૂલ્ય છે એવા રેશમી વસ્ત્ર પહેરેલા, છટ્ટના તપ સહિત, ઉત્તમ
