Acharanga Sutra Sanuwad

Author(s): Dungarshi Maharaj
Publisher: Kamani Trust

Page 259

२२१ ચડે છે પછી બાદર પુદગ્બો વિખેરીને સૂમે ગ્રહણ કરે છે. સૂક્ષમપુદુ ગ્રહણ કરીને ઊંચે ઊડે છે, ઊંચે ઊડીને તે ઉત્કૃષ્ટ, શીવ્ર, ચપલ અને ત્વરિત એવી દિવ્ય દેવ ગતિથી ઊડતા ઊડતા તિરછી દિશામાં અસંખ્ય દીપસમુદ્રોને ઓળંગતા, તેઓ જ્યાં બરાબર જ બુદ્વિપ આવેલો છે ત્યાં આવે છે. ત્યાં આવીને ઉત્તરના ક્ષત્રિના કુંડગ્રામમાં ઇશાન દિશામાં જલદીથી આવીને સહુ હાજર થયા.
मूलम्-तओणं सक्के देविंटे देवराया सणियं साणियं जाणविमाणं ढवेति, सणियं सणियं विमाणं
ढवेत्ता सणियं सणियं जाणविमाणाओ पच्चोतरति, सणियं सणियं जाणविमाणाओ पच्चोरित्ता, एगंत मवक्कमेति, पगंत मवक्कमेत्ता महया वेउविण्णं समुग्धापणं समोहणति, महया वेउबिएण समुग्धापण समोहणित्ता, पगं महं णाणामणिकणयरयणभत्तिचित्तं सुभं चारुकतरुवं देवच्छेदयं विउबति, तस्सण देवच्छदयस्स बहुमयटेसभाप पग महं सपायपीढं सीहासण णाणामणिकणयरयणभसिचित सुभ चारुकंतरुवं विउब्बइ, विउव्धिता जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छतिः तेणेव उवागच्छता समण भगवं महावीरं तिक्खुत्तो आयाहिण पयाहिण करेत्ता समण' भगवं महावीर वंदति णमंसति, वंदिता णमंसिता समण भगवं महावीरं गहाय जेणेव देवछदए, तेणेव उबागच्छतिः उवागच्छिता सणियं सणियं पुरस्थाभिमुहे सीहासणे णिसीयावेहः सणिय सणिय पुरत्थाभिमुह णिसीयावेत्ता सयपागसहस्स पागेहि तेल्लेहि अभगेतिः अध्भंगेशा गंधकासाइहिं उल्लाले ति; उल्लोलित्ता सुठोदण्णं भज्जावेहः मज्जाविता जस्स य मुलं सयसहस्सेहिं ति पडोलभित्तए पसाहिएण सीतण्ण गोसीसरत्तचंदणेण अणुलिपति; अणुलिपिता इसि जिस्सासवानवोउझं वरणगरपट्टणुग्गत कुललणरपसंलिन अस्सलालापेलयं छेयायरियकणगखचियतकम्म दसलक्षण पहजुयलं णिय लायेइ. णिय साता हार अट्टहारं उरत्थं पगायलि पालव-सुत्तपट्ट-मउड-रयणमालाइ आविधावेत्तः आधिधावेश गठिम-वेढिम-पूरिम-संघातिमेण मल्लेण कप्परक्खमिव समालंकरेतिः समाल करेता दोच्चपि मया वेउब्धिय-समुग्घापण समोहण समाह णित्ता पगं महं चंदप्पमं सिविय सहस्सबाहिणि विउबइ,- तंजहा, ईहामिय-उसम-तुरग-णरभकर-विहग-वाणर-कुंजररुरु-सरभ-चमर-सदृल-सीह-वणलय-विचितविज्जाहरमिहणजुगल-जंतजोग-जुत अचीसहस्स मालिणीतं सुणिरुवित- मिसिमिसिंतरुवगसहस्सकलिय इसिभिसमाणं चक्खुल्लोयणलेस्लं मुत्ताहडं सुत्तजालंत्तरो पियत्तवणीयपयरलंबूणं पल बनमुत्तदामं हारदहार भूसणसमोणय अहिययेच्छिणिज्ज पउमलयभत्तिचित्तं अशोकलयभत्तिचित्त कदलय-भत्ति चितं णाणालयभत्तिविरइयं सुमं चारुकंतरग्ब णाणामणियंचवण्ण घटा-पटायपरिमडियग्गलिहरं पासादीय दरिलणीय सुरुव ॥ ७९४ ॥
અર્થ–પછી દેવોનો રાજા દેવેંદ્ર શકદેવ ધીરે ધીરે વિમાનને ઊભું રાખે છે, ઊભુ રાખીને ધી ધીરે
વિમાનમાથી ઊતરે છે, ધીરેધીરે વિમાનમાંથી ઊતરીને તે એક સ્થાન પર ઊભા રહે છે. એકાંત સ્થાનમાં તે મેટો વૈક્રિય સમુદ્દઘાત કરે છે. અને એક વિવિધ મણિ-કનકરનની ભાથી બગી મુ દર, સરસ, તેજદાર સ્વરૂપવાળું દેવદિક (જિનભગવાનના આસન માટેનો વ્યાસપીઠ) વિકુવે છે તેને બરાબર મધ્ય ભાગમાં એક પગની બેઠ સહિત એવું વિવિધ પાણ-કનક-રત્નની ભાત.થી શોભતુ, સુંદર, સરસ તેજેય સિંડાસન