________________
४६६
भचारपत्रे
ताम्रपण-कार्यापण - रूप्यक- दीनार रत्न- स्पर्ण - मणि- माणिक्यादिहरणमवीणः कस्यचिन्तृपस्य कोशागारं मविष्टः । ततः प्रचण्डजदण्डकेस्तद्रक्षकैः सघोषणं धृतो राजान्तिकं समानीतः । सदपराधं विज्ञाय क्रोधाविष्टेन राज्ञा समादिष्टम्-अयं चौरः शुले समारोप्यताम् इति ।
असौ पृष्टव राज्ञा तव काचिदिच्छा वर्तते १ चेद् ब्रूहि । चौरेणोक्तम्राजन् । स्वमातुर्मिलनं प्रार्थयेः । अथ नृपाज्ञया तज्जननी तत्रागत्य मिलिता । स चौरस्तत्र राज्ञः सममेव सवेगमुत्थाय सत्वरं मातुर्नासिकां दन्तैविच्छेद् । ततोऽसौ राज्ञा पृष्टः त्वया कथमेवं दुखरितमाचरितम् १। चौरोऽवदत्-इयमेव ममै
( चौअन्नी) रुपया, दीनार (सुवर्ण - मुहर ), रन, सुवर्ण, मणि, माणिक आदि चुराने में भी प्रवीण हो गया | वह किसी राजा के खजाने में घुसा। खजाने के बलवान् पहरेदारो ने उसे पकड़ लिया और राजा के सामने पेश किया। राजा उसका अपराध सुनकर क्रोधित हुमा, उसने आज्ञा दी -' इस चोर को शूली पर चढा दो' |
राजाने उस से पूछा- अगर तुम्हारी कोई इच्छा हो तो कहो ।
चोरने कहा-' महाराज | मैं अपनी माता से मिलने की प्रार्थना करता हूँ ।
राजा की आज्ञा से चोर की माता वहाँ आकर मिली । चौरने राजा के सामने ही वेग के साथ उठ कर जल्दी से अपनी माता की नाक दांतों से काटली । यह देखकर राजाने पूछा- अरे ! तूंने यह दुष्कर्म क्यों किया !
सिला, यार मानी, ३पिया, सोना भहोर, रत्न, सोनु, भषि, भाषेत माहि योश्वाम પણ પ્રવીણ થઈ ગયા. ( કેટલાક સમય જતા ) તે કેાઈ રાજાના ખજાનામાં ઘુસી ગયેા. ખજાનાના અલવાન્ પહુરદ્વારા રક્ષકાએ તેને પકડી લીધે અને રાજાની સામેહાજર કર્યાં. રાજા તેના અપરાધ સાંભળીને ક્રોધાયમાન થયા, અને આજ્ઞા આપી કે એ ચારને શૂલી પર ચઢાવી દ્યો!
શાએ તેને પૂછ્યું કે તારી કાંઈ ઇચ્છા હાય તા કહે.
ચારે કહ્યું મહારાજ! હું મારી માતાને મળવાની પ્રાર્થના કરૂ છુ
રાજાની આજ્ઞાથી ચારની માતા ત્યાં આગળ આવી. અને ચારને મળી, ચારે રાજાના સામેજ વેગથી એકદમ ઉઠીને જલ્દીથી પાતાની માતાનું નાક પાતાના દાંતથી કાપી લીધું, તે જોઈને રાજાએ પૂછ્યું અરે! તે આવું દૂધકમ શા માટે કર્યું ?
