________________
નેતર્યો છે, તે જ વિચારે મહાન વસાહતે ઊભી કરી છે. ક્ષણિક વિચાર માણસને તારી દે છે અને એ જ વિચાર માણસને મારી પણ દે છે. ક્ષણિક વિચારે લેહીની નદીઓ વહાવી દીધી છે અને એ જ વિચારે જગત ઉપર શાનિત પણ રેલાવી દીધી છે. તે
_) મૂછને ત્યાગ એ દાનને પ્રાણ છે. વિષયે પ્રતિ વિરાગભાવ એ શીલને પ્રાણ છે. અનાહારી પદ મેળવવાની સંપૂર્ણ તાલાવેલી એ તપનો પ્રાણ છે અને એકાન્ત આત્મહિત દષ્ટિ એ ભાવધર્મને પ્રાણ છે. ?
૨૦ ) લમીને અનર્થકારી માની એટલે દાન આવ્યું, ઈન્દ્રિયેના ભેગે દુઃખરૂપ છે એમ લાગ્યું એટલે શિયળ આવ્યું, ખાવું એ ખોટું છે એમ સમજાય ત્યારે તપ આવે અને જગતના ભૌતિક પદાર્થ પ્રતિનું મમત્વ મરે ત્યારે ભાવ આ . !
ગુલાબ કંટક વચ્ચેય સૌન્દર્ય કે સુવાસ છોડતું નથી. આ જ વાત આપણે આપણું આધ્યાત્મિક ચોગઠામાં બંધબેસતી કરવી જોઈએ. કંટકસમ કલિકાલની વચ્ચે વસનારો વીતરાગનો વારસદાર સગુણરૂપી સૌન્દર્ય અને સમકિત રૂપી સુવાસ છોડતું નથી. કેમ કે આપણે આભા ગુલાબવત્ છે, ગુલામ નથી જ.
