Suvas 1942 05 Pustak 05 Ank 01

Author(s): Suvas Karyalay
Publisher: Suvas Karyalay

Page 5

=
==
sowy
ki saks
'આજે પSSC
अज्ञानतिमिरान्धानां ज्ञानांजनशलाकया। नेत्रमुन्मीलितं येन तस्मै श्रीगुरवे नमः।।
પુસ્તક પમ્
"
:::::::
મે: ૧૯૪૨
કે ૧
લા
પ્રકૃતિ
રજની જ્યારે બિહામણી બને ત્યારે તેના વિશાળ લલાટમાં અમૃતઝરતા રસિકવર ચન્દ્ર તરીકે. પૃથ્વી પર જ્યારે તિમિરનાં વાદળ છવાઈ રહ્યાં હોય ત્યારે તેમને વિખેરી નાંખતા તેજસ્વી બાલસૂર્ય તરીકે, દિવાકરનું તેજ પણ અકારૂં થઈ પડે ત્યારે સેહામણું સંધ્યા તરીકે, નિશાથી કંટાળી જવાય ત્યારે કિલ્લેલતી નવસુંદરી ઉષા તરીકે, શિશિરની તીષ્ણુ ઠંડીએ અંગ થીજી ગયાં હોય ત્યારે રસવથી વસંત તરીક, ગ્રીષ્મથી માનવી જળી રહ્યાં હોય ત્યારે જળદેવી વર્ષા તરીકે; પ્રજા જ્યારે દીન બને ત્યારે વિક્રમ સમા પ્રાપૂરક નરવીર તરીકે, તે ઉશૃંખલ બની હોય ત્યારે તેની સાન ઠેકાણે લાવનાર પરશુરામ સમા સંહારક મહારથી તરીકે, સૃષ્ટિ પર ધર્મની ગ્લાનિ થાય ત્યારે શ્રી કૃષ્ણચંદ્ર સમા અધર્મના ઉચ્છેદક તરીકે, હિંસા વ્યાપક બને ત્યારે અહિંસાના પરમ પ્રતીક સમા મહાવીર-બુદ્ધ તરીકે,
અહિંસા કાયરતા પ્રગટાવે ત્યારે ચાણકય કે પતંજલિ સમા યુદ્ધમી મહર્ષિઓ તરીકે; કલા જીવન વાંછે ત્યારે થશરવી કલાકાર તરીકે, સંસ્કાર જ્યારે ભૂંસાતા જાય ત્યારે વિરલ સંસ્કારમૂર્તિ તરીકે, પવિત્રતા દર હતાં પવિત્રતાની પરમ વિભૂતિ તરીકે; માનવી સુખથી બેફામ બને ત્યારે દંડનાયક દુઃખ તરીકે, દુઃખથી તે દબાઈ જાય ત્યારે સહામણું સુખ તરીકે; સ્ત્રીની સૌન્દર્યમયી સુકેમળ રસવેલને વિકસાવનાર પુરુષ તરીકે, તેના નિર્જન વન સમા ઉજજડ ખોળાને મિતપુષ્પથી ભરી દેનાર શિશુ તરીકે, પુરુષની કંઠેર એકલતાને પિયુષે હવરાવનાર નારી તરીકે; રક્તમાંથી પણ દૂધની શેર વહાવતી જનનીની હવેલ તરીકે, ઉપવનમાં સુગંધી પુષ્પ તરીકે, સાગરમાં મોતી તરીકે શ્યામ આકાશમાં ટમકતા તારલા તરીકે, સરસરિતામાં મીઠાં જળ તરીકે, પ્રાણીમાત્રમાં ચેતન્ય તરીકે. વેરાન રણમાં અમૃતવીરડી કે સ્વર્ગીય શીતળ છત્ર સમા એકલ વૃક્ષ તરીકે-યુગે યુગે, પળે પળે અને પ્રસંગે પ્રસંગે પ્રગટવું એ
પ્રકૃતિ કહે, પુરુષ કહે, પ્રભુ કહે-ને નિત્ય ધર્મ છે. સંધ્યાએ ગૃહ-મંદિરમાં દીપક પટાવાય એટલે એ સહજે છે; ને સાગરમાંથી શેષાયલ જળ વર્ષાવેશે જેમ પાછું આવે, કુવામાંથી પાણી ખેંચાતાં ભૂગર્ભમાંથી મીઠા નીરની સે વહે–એટલે એ સ્વાભાવિક છે.