Suktiratnakosa

Author(s): Lakshman, Nilanjana Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 39

२२
लक्ष्मणकृतः
250 यदहं सा च वामोरेका धरणिमाश्रितो ।
बहवेतत्कामयानस्य नैतदैन्यं विजानतः ॥२०॥ 251 न मे दुःखं प्रिया दूरे न मे दुःख हृतेति सा ।
एतदेवानुशोचामि वयस्तस्यातिवर्तते ॥२१॥ 252 कदा न्वहं सुदन्तोष्ठं मुखं पद्मदलेक्षणम् ।
ईषदुन्नन्नाम्य पास्यामि रसायनमिवोत्तमम् ॥२२॥ 253 प्रियामुखमनुस्मृत्य दीर्घचारुविलोचनम्
न याति शतधा येन मनस्तेन नपुंसकम् ॥२३॥ 254 प्रियाविरहितस्याच हृदि चिन्ता ममागता ।
इति मत्वा गता निद्रा के कृतघ्नमुपासते ॥२४॥ 255 क्षणभङ्गि जगत्सर्वमिति तथ्यं मुनेर्ववः ।
कोऽन्यथा हरिणाक्षीणां सहेत विरहव्यथाम् ॥२५॥ 256 स्फुटमाचक्षते शाब्दाः शब्दानामिह नित्यताम् ।
प्रिययोक्ता यदद्यापि हृदि तिष्ठन्ति मे गिरः ॥२६॥ 257 पदे वाक्ये प्रमाणे च परां निष्ठामुपागता ।
अतो विद्वज्जनस्यास्य स्पृहण या मृगेक्षणा ॥२७॥ 258 मनः प्रकृत्यैव चलं दुर्लक्षं च तथापि मे । अनङ्गेन कथं विद्धं समं सर्वशिलीमुखैः ॥२८
नावलि, ३, २] 259 अन्तर्मलीमसे वक्रे चले कर्णान्तसपिणि ।
तस्या नेत्रयुगे दृष्टे दुर्जने च कुतः सुखम् ॥२९ 260 रूपातिशयकर्तृणां प्रतिच्छन्दो ह्यकारणम् ।
विलोलनयनां धात्रा सृजता कि निरीक्षितम् ॥३० 261 माधुर्य मृगशावाक्ष्या यदि धात्रा विनिर्मितम् । ..
लदत्यन्तविरुद्धेन लावण्येन किमाश्रितम् ॥३१ 262 गतानि हन्त हसीनां हरन्तो हरिणेक्षणा ।
करोति मामगतिकमहो स्लोवृत्तमद्भुतम् ॥३२ 263 अपूर्वः कोऽपि तन्वनया मम मार्गः प्रदर्शितः ।
योगं चिन्तयतो येन राग एवं विवर्धते ॥३३