________________
१६
सूक्तमुक्तावली राजा विषनी वार्ता कहे!जो ए वात करशे तो महारो पडदो फुटी जतां हुं खराब थईश अने ए बची जवानो संजव . एम विचारीने राणी तरत राजाना बीबगना पासे गई अने स्त्रीचरित्र करती केशपासमुत्कल मुख उपर करी राजाना उपर पडतुं मूकी तेने गले अंगुगे दबावी दीधो. राजा मर्ण पाम्यो. राणी लोकोने पोतानी खोटी पण दीलगीरी बताववा गला विलाप करी पोकार करती बाहार नीकली. राजा काल करी समाधिमर्णना प्रनाव. थी पहेला देवलोके सूर्याजविमानने विषे सूरियाज नामे देव थया. चार पट्योपमनुं श्रायुष पूर्ण करी त्यांथी चवीने महाविदेह क्षेत्रमा मनुष्यनव पामी गुरुनो जोग लही चारित्र आईने कर्म खपावी मोद जशे, अनंता सुखने पामशे. ते माटे ए प्र. देशी राजानो संबंध जुर्ज. जो सद्गुरु मख्या तो धर्म पाम्या अने तेथी देवतानी झछि पाम्या अने मोक्षसुख पण प्राप्त करशे.
॥अथ धर्मतत्व विषे ॥ ॥जलनिधि जलवेला चंथी जेम वाधे॥सकल विनवलीला धर्मथी तेम साधे ॥ मनुअजनमकेरोसारते धर्म जाणी॥नजिनजि नविनावेधर्म तेसौख्य खाणी॥७॥
अर्थः- जेम चंडमाना जोरथी समुखनी वेल वधे, तेम धर्मना जोरथी संसारिक संपदा वधे, मनुष्यजन्मनेविषे धर्म ते सार जाणीने, हे जव्य प्राणी तुं नावे एटले आदर सहित सुखनी खाण जेवो जे धर्म तेने जज जज एटले आराध आराधः ॥७॥ ईद धरम पसाये विक्रमे सत्य साध्यो ॥ इई धरम पसाये शालिनो साक वाध्यो। जस नर गज वाजी मृत्तिकाना जिके॥रणसमय थया ते जीव साचा तिकेईना
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org