________________
( १९३) पासे में एक उत्तम हस्ती जोयो , ते हस्ती बहुज कलावान् दे, ते अत्यंत मनोहर नृत्य करे , चामर वीजे बे, विगेरे अनेक कलाठमां ते हुशियार डे, अने तेथी राजा पण रात दहाडो तेने पोतानी पासेज राखे बे, एवो हाथी में कोश् पण जगोए जोयो नथी, एम कहीने धनपाले तो तेनी अत्यंत प्रशंसा करी तथा पडी ते पोताने स्थानके गयो. ते सांजली आनंदपुरना राजानुं मन ते हाथी लेवाने ललचायुं, तेथी तेणे पोताना एक विचक्षण पूतने ते हस्ती लाववा माटे सुवर्णपुर मोकल्यो. ते सुवर्णपुर जश् त्यांना राजाने पोताना खामीनो संदेशो कह्यो, पण राजाए तो तेनो अनादर करीने तेने काढी मेट्यो. पनी ते जूते पण पोताना स्वामी पासे वेगथी श्रावीने सघj वृत्तांत कही संजलाव्यु, तेथी आनंदपुरना राजाने अत्यंत गुस्सो चड्यो. तेणे पोतानी चतुरंगी सेना तैयार करावी, तथा ते लश्ने सुवर्णपुर गयो, सुवर्णपुरनो राजा पण पोताना वहाला हस्ती पर बेसीने तथा पोतानी चतुरंगी सेना लश्ने बहार लमवा माटे श्राव्यो. बन्ने सेना लमवा लागी, तेमां सुवर्णपुरनी सेनामां नंगाण पड्यु,
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
