________________
( १९३) पली मंगल फरती वखते राजाए घणुं अव्य कन्यादानमां प्राप्यु. पनी प्रधान ते वर कन्याने वाजते गाजते पोताने घेर तेमी लाव्यो, तथा ते बन्ने माटे एक जुदो श्रावास काढी आप्यो. त्यां सारंग तथा राजकन्या मदनरेखा अत्यंत प्रेम सहित सुखविलास नोगववा लाग्यां. एम करतां केटलाक दिवसो वीती गया. सारंग पोताना बलदनी हमेशां संजाल लेतो. एक दहामो राजकुमारी तेने पीवा माटे एक माटीना वासणमां निर्मल ठंडं पाणी जरीने लावी. ते वासण जरा पाकवामां काचुं रहेवाथी तेमांथी पाणीनां बिंदु करतां हतां, ते जोश्ने सारंगे पोताना जातिखनावथी कह्यु के श्रा वासण बरोबर पक्क थएवँ नथी, अमो तो अमारे घेर ज्यारे वासणो बरोबर पाके, त्यारेज तेने आग्नमांथी काढीए बीए. - आवी रीतनां सारंगनां वचनो सांजलीने राजकुमारी मदनरेखा तो अत्यंत आश्चर्यमा पमी अने विचारवा लागी के शुं आ जाते कुंजार? अने तेम होय तो शुं निमित्तिश्रानुं कहेलु वचन तो सत्यज थयुं ?
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
