________________
(३१)
रे ॥
रे ॥ जीवताने एह खाशे, होशे मातुं काम रे ॥ सां० ॥ ॥ २ ॥ जागव्यो निजकुमरने नृप, कहे एम वचन्न करे बे कंद कोइ नर, दुःखें पीड्यो तन्न रे ॥ सां० ॥ ३ ॥ शीयाल तेहनें न करशे, तास ज इ मेलाव रे ॥ करो जइ उपकार पुत्ता, ऊठ वार म लाव रे ॥ सां० ॥ ४ ॥ कुमर ऊठ्यो दया प्राणी, ता त वचन प्रमाण रे ॥ विनयवंत सुपुत्र थाये, ते न लो पे आप रे ॥ सां० ॥ ५ ॥ खड्ग लेइ तुरत चाल्यो, लवे जिए दिशि श्यायाल रे || शूरनां ते शूर थाये, कि शुं महोटा बाल रे ॥ सां० ॥ ६ ॥ श्रवीयो जिहां प ड्यो माणस, टलवले तस पिंक रे ॥ वात सरजी कि मे न टले, कोण जांजे जीड रे ॥ सां० ॥ ७ ॥ तेहनें बोलावीयो तुं, कोण बे नर बोल रे ॥ केम पडीयो खा
मांहे, लह्यो दुःख निटोल रे ॥ सां० ॥ ८ ॥ बोली शके नहिं बापडो ते, हैये श्राव्यो जार रे ॥ ताम क समसतो पर्यपे, छातुं हुं कुंजार रे ॥ सां० ॥ ए ॥ जो गीतणी हुं करूं सेवा, नमुं तेहना पाय रे ॥ माहरे घ रे यई लखमी, तेहने सुपसाय रे ॥ सां० ॥ १० ॥ एक दिन मुज घरें व्यो, तेह जोगी आप रे ॥ चरणे नमी बेसाडीयो में, गयां माहरां पाप रे ॥ सां०॥ १.१ ॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
