Ratribhojan Pariharak Ras

Author(s): Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 32

(३०) बेटे रे जेह ॥ ते तुं पागे सांधजे रे, विद्या सिद्धि हो शे एह रे ॥ पु० ॥ १२ ॥ शीख देश श्म कुमरने रे, शींके बेगे रे सिझ ॥ तांतण बेटा ते सहु रे, खेचर विद्या लीध रे ॥ पु० ॥ १३ ॥ आकाशे ऊडी गयो रे, सिद्धपुरुष ततकाल ॥ए जिनहर्ष पूरी थई रे, ए टले तेरमी ढाल रे ॥ पु० ॥१४॥ सर्वगाथा॥२४३॥
॥दोहा॥ ॥ कुमर हवे साहस धरी, साधी तेणें ते वार ॥ शींके बेगे ततहणे, त्रूटो नहीथ लगार ॥१॥ तंत्र सिक हूठ सही, मंत्र प्रमाणे ताम ॥ पण आकाशें उ ड्यो नहिं, तेतो न थयुं काम ॥२॥ तंत्र सिक तो हुँ थयो, ए हिज मुज प्रमाण ॥ चर्म लेहीने आवीयो, पो ताने अहिंगण ॥३॥ चर्म रतन साध्यु तिहां, मेरा मांहे कुमार ॥ निचिंतपणे सूई रह्यो, जाग्यो राय ते वार ॥४॥ सीयाल सांजल्यो बोलतो, सुर नर समजी वाच ॥ चित्त विमासे एहवं, प्रथम थर साच ॥५॥ ॥ढाल चौदमीतुंगियागिरि शिखरसोहे॥ए देशी॥
॥ सांजली नृपशीयाल नाषा, कहे माहोमांहि रे॥ टलवले नर एक पडीयो, जद करीयें जारे॥सां॥ ॥१॥राय एवां वचन सांजली, दया श्रावी ताम