________________
रायपसेणइय सुत्तनो
सार
जाते पोते।
राजाले शिष्य मा जणावे
राजा हतो. कुणालदेश समृद्धिवाळो हतो अने सावत्थी नगरी पण ऋद्धिसिद्धिथी भरेली हती. ते सावत्थी नगरोनी वहार ईशान ।
| चित्त सारखूणामां कोट्टय नामे चैत्य हतुं, राजा जितशत्रु पयेसी राजानो आज्ञाधारी खंडियो राजा हतो.
थिर्नु सावएक वखते राजा पयेसीए विशाळ महामूल्य एवं राजाने देवा जेवू एक मोटुं मेटणुं तैयार कराव्यु. पछी चित्त सारथिने
त्थी तरफ बोलावीने का के, चित्त! तुं सावत्थी नगरीए जा अने त्यां जितशत्रु राजाने आ आपणी भेट आपी आव" तथा त्यांना राजकार्यो,
प्रयाण राजनीतिओ अने राजव्यवहारो तुं जाते पोते ज जितशत्र राजानी साथे रहीने जोतो-संभाळतो थोडो वखत त्यां रही पण आव. |
९५ मूळ सूत्रमा जणावेलुं छे के “सावत्थीनी राजा जितशत्रु, सेयवियाना राजा पएसीनो अंतेवासी हतो." अतेवासी शब्द शिष्यना भावने | सूचवे छे. शिष्य जेम गुरुनी आज्ञानो धारक होय छे तेम राजा जितशत्रु, राजा पएसीनी आज्ञानो धारक हतो अर्थात् तेना ताबानो खडियो
|॥१०१॥ राजा जितशत्रु हतो. परिस्थिति आम छतां राजा पएसी पोताना सारथि चित्तने पोताना ताबाना राजा जितने भेटणुं आपी आववानी जे भलामण करे छे तेनु शु कारण होवू जोईए ? खरी रीते तो ताबाना खडिया जितशत्रु राजाए पोताना उपरीभूत राजा पएसीने प्रथम भेटणुं मोकटवू जोईए. आ संबंधे मूळमां के टीकामां कशो खुलासो मतो नथी, पण कल्पनाथी जे खुलासो सूझे छे ते आ छेः केटलीएक वार |१०| ताबाना खंडिया राजाओ, पोताना उपरीभूत राजा करतां बट, सेना, कोश-धनभंडार अने बीजी बाबतोमा आगळ बंधवानो गुप्त प्रयास करे छे अने तेम करी पोताना उपरीभूत राजाने हठावी तेने स्थाने आश्वानो अने पोतानुं खंडियापणु भुसवानो प्रयत्न प्र छन्नपणे सेवता होय छे, आ परिस्थितिनी जाण व्यारे उपरीभूत राजाने थाय छे त्यारे ते मुख्य राजा, राजनीतिशास्त्रने अवलंबीने ते माटे तपास करवा प्रयत्न करे छे अने ते प्रयत्न करवानां जेम बीजां पण अनेक निमित्तो होय छे तेम 'भेट मोकलवी' ते पण एक निमित्त छे. आ ज वस्तुने राजा पएसी पोताना सारथि चित्तने नीचेना शब्दोमा जणावी रह्यो छे: "चित्त ! तुं आ भेट आपी आव तथा त्यांना राजकार्यो, राजनीतिओ २५ अने राजव्यवहारो तुं जाते पोते ज जोतो संभाळतो थोडो बखत त्यां राजा जितशनी पासे रही पण आव."
Jain Educat
Interational
For Private & Personal use only
www.jainelibrary.org
