________________
એટલે એક વાત બરાબર સમજી લેવી જોઈએ કે દ્રવ્યમાંથી ભાવમાં પહોંચવા માટે તે બેની વચ્ચે “સદૂભાવને. પુલ બનાવે. ક્રિયામાં ભાવ ન જાગે છે. તે પછી વાત પણ પહેલાં તે કિયાઓ પ્રત્યે અદ્ભુત સદૂભાવ જાગ્રત કરે. “કેવા પરમાત્મા! કેવા ગણધર ભગવતે ! કેવી અનેખી ક્રિયાઓ એમણે પ્રરૂપી ! અહા ! મારાં કેવાં અહોભાગ્ય તે મારે જન્મારે કે સફળ થઈ ગયું કે મને આ કિયાએ કરવા મળી ! ભલે મને તેના અર્થો અને રહસ્યની ખબર ન હોય, પણ તેય હું તે તે કિયાઓ કરીશ જ કેમકે તે તે જિનેત છે [ જિનેન્દ્ર મિતિ સભકત્યા] વગેરે.” આ બધાં છે કિયા પ્રત્યેના ઝળહળતા સદૂભાવને વ્યક્ત કરતાં વાકયે!
આ સભાવનું ય ખૂબ મહત્ત્વ છે. આવા સદુભાવમાંથી કિયામાં ભાવ પ્રગટે, રે! કદાચ કૈવલ્ય પણ પ્રગટ થાય!
આવા ભાવ પછી પ્રાપ્ત થતે ભાવ મેહનીય કર્મની અંતઃકે.કે. સાગરેપમની સ્થિતિમાં પણ ગાબડાં પાડે.
પેલે ૬૯ કે. કે. સાગર.ની સ્થિતિ તે રૂક્ષ ધૂળ સમાન હતી, સામાન્ય વાયરાએ પણ તે ઊડી જાય, પરંતુ એની અંદરની સ્થિતિ તે ચીકણુ મેલ જેવી છે. જેને ઉખેડવા માટે ભાવકિયા [ સદ્દભાવક્રિયા ] જ સમર્થ છે.
આ ઉપરથી સમજાશે કે ભાવ વિનાની દ્રવ્યક્રિયાઓનું જે કેટલાક બુદ્ધિજીવીઓ કશું જ મૂલ્ય આંકતા નથી તે શાસ્ત્રમતિના અજાણ છે. એ લેકોના કહેવા મુજબ જે ભાવવાળી જ કિયા ઉપાદેય હેત તે તે ભૂતકાળના સૈકાઓમાં
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
