________________
૮૨
શ્રી મહાવીર
સહાધ્ય આપી તે પદ પ્રત્યેની મારી પરાયણતા વ્યક્ત કરું, એવા પ્રગાઢ મનોરાગથી તેનું મન ઉલ્લસિત હતું. પરંતુ જયારે તેને જણાવ્યું કે, પોતાની ભાવના માત્ર ચિંતનાત્મક જ રહેવા પામી છે અને તે સંકીર્ણ મર્યાદાનું ઉલ્લંઘન કરી ક્રિયાત્મક થવા પામી નથી, ત્યારે પોતાના પ્રયત્નની ખામીને લીધે જ એમ થયું છે; એમ તેણે નિશ્ચય કર્યો. જે ઉચ્ચ ઉદ્દેશ માત્ર ભાવપર્યવસાયી જ રહે છે તેની કિંમત કશી જ નથી. પરંતુ કાર્યપર્યવસાયી થાય ત્યારે જ તેનું સંપૂર્ણ ફળ મળે છે, એમ જિનદત્તને જણાવ્યું. કે જિનદત્તનો ઉદ્યોગ માત્ર ભાવપર્યવસાયી અથવા ચિંતનાત્મક જ નહોતો. “આમ કરું તો ઠીક અને તેમ કરું તો ઠીક' એવી માત્ર મનોરથસૃષ્ટિ રચીને જ બેસી ન રહેતાં તેણે પોતાની ભાવનાને ક્રિયાત્મક કરવા બધી તૈયારી રાખી હતી. પરંતુ ઉત્તમ પુરુષો જ્યારે પોતાના ઉદ્દેશને દરેક પ્રયત્ન છતાં અપૂર્ણ કે અર્થપૂર્ણ જુએ છે ત્યારે તેઓ ત્યાં પોતાના પુરુષાર્થની જ જૂનતા નિહાળે છે. જિનદત્તે પોતાનો પ્રભુ તરફનો ભક્તિભાવ સ્પષ્ટ કરવાની તક ગુમાવી તે સંબંધમાં તેને અત્યંત પશ્ચાત્તાપ થવા લાગ્યો. તેવામાં તે નગરના ઉપકંઠ (suburb)માં પાર્શ્વનાથ પ્રભુના શિષ્યસમુદાયમાંહેના કોઈ પરમજ્ઞાની મહાત્મા પધાર્યા. દર્શને જતાં એક મુમુક્ષુએ તેમને વંદનાપૂર્વક પ્રભુના પારણા સંબંધી બધી હકીકત નિવેદન કરી પૂછ્યું કે, જિનદત્ત કે જે પ્રભુને કાંઈ ભોજન આપી શક્યો નથી અને નગરશેઠ કે જેના ગમે તેવા સુદ અન્નથી પણ પ્રભુનો
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
