________________
જીવનવિસ્તાર
૯૩
નિર્દયતાભરેલું કાર્ય કરવામાં પૂર્વ ભવે વાસુદેવના શરીરમાં રહેલા પરંતુ આ કાળે પ્રભુના શરીરમાં વિરાજતા આત્માએ જે અત્યંત અને પ્રચંડ ઉગ્ર ભાવો સેવ્યા હતા, તેનો બદલો ભોગવવાનો અનિષ્ટ પ્રસંગ પ્રભુને આવી ચડ્યો. પ્રભુએ પૂર્વ ભાવે પોતાના રાજ્યના અભિમાનના છકથી જેમ એક સહેજ કોષોત્તેજક કારણની પોતાના સેવકના કર્ણમાં સીસુ રેડાવવા જેવું ભયંકર કાર્ય હતું, તેમ આ ભવે પણ પોતાના બળદનો પત્તો પ્રભુએ ન આપવાના સહેજ કારણથી કુપિત થઈ તે ભરવાડે, પ્રભુના જે કર્ણયમાં પોતાની આટલી આટલી પૃચ્છાની કશી જ અસર થતી ન હતી તે કર્ણમાં શરકર વૃક્ષની મેખો ઠોકી દીધી અને તેની કોઈને ખબર પડવા ન પામે અથવા તે પાછા કાઢવાની જલદી કારી ન ફાવે તે માટે વધારાના બહાર રહેતા ભાગો કાપી લીધા. પ્રભુ આવા બળવાન નિમિત્તથી પણ જરાયે પોતાના ક્ષમાવતથી ચલિત થયા નહીં. તેઓ જાણતા હતા કે આ વિશ્વમાં એક ફુરણ સરખું પણ, પૂર્વે રચાએલા કારણ વિના પ્રગટતું નથી. ભરવાડે પોતાને જે ઉગ્ર કષ્ટ આપ્યું તેમાં પણ પોતે જ કારણ હતા અને તે કારણ તે ભરવાડ દ્વારા તે કાળે ફળરૂપ થયું હતું, એ પ્રભુથી અજાણ્યું ન હતું.
વાસુદેવના ભવમાં પ્રભુએ પોતાના સેવકના કર્ણમાં સીસું રેડાવતી વખતે જે મનોભાવ સેવી ભયંકર વેદનીય કર્મ ઉપામ્યું હતું, તે મનોભાવમાં મુખ્યપણે બે તત્ત્વો અંતર્ગત હતાં. (૧) પોતાની ઉપભોગ
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org