Kam Subhat Gayo Hari re

Author(s): Hemchandrasuri Acharya
Publisher: Sanghavi Ambalal Ratanchand Jain Dharmik Trust

Page 7

BHAVINIPB
પૂજ્ય ગુરુદેવશ્રીએ પરમ ગુરૂદેવની વાણીને વધાવી લીધી અને આયંબિલ તપ શરુ કર્યો. જીંદગીમાં શાસન-સમુદાયસ્વાધ્યાયાદિની અનેક પ્રવૃત્તિઓ વચ્ચે પણ ૧૦૮ ઓળી સુધી પહોંચી ગયા. બ્રહ્મચર્યના સુંદર પાલનને ઈચ્છતા મુનિઓએ વિગઈઓથી ખૂબ દૂર રહેવું જરૂરી છે.
જેઓ આયંબિલ તપ ન કરી શકતા હોય તેઓએ છેવટે ત્યાગ ધર્મની સાધના કરવી જોઈએ.
સ્વ. પરમગુરુદેવ સિદ્ધાંતમહોદધિ આચાર્યદેવ શ્રીમદ્ વિજય પ્રેમસૂરીશ્વરજી મહારાજાને જીવનભર ફ્રૂટ અને મેવો બંધ હતો. એટલું જ નહીં પણ જીંદગીના મોટા ભાગના વર્ષોમાં મિષ્ટાનનો પણ ત્યાગ જ રહ્યો છે. તેઓએ આખી જ જીંદગી લગભગ સાદાઈ પૂર્વકના એકાસણા, તે પણ દાળ અને રોટલી આ બે દ્રવ્ય પર ક્યારેક આખા ચાતુર્માસ સુધી કર્યા છે.
તેઓએ બ્રહ્મચર્યની બાબતમાં મન-વચન અને કાયા ત્રણેની પવિત્રતા પ્રાપ્ત કરી હતી.
એક હજાર વર્ષના સંયમ પાલક તપસ્વી એવા પણ કંડરિક અણગારને શરીરની ચિકિત્સા માટે ભાઈ પુંડરિક રાજાએ ઔષધ સાથે વિગઈ ભરપૂર માવા, મેવા મિષ્ટાનાદિ ખોરાકના ભોજન કરાવ્યા પણ શરીર સારુ થયા છતાં તેમાં લપટાયા. અત્યંત આસકત થયા, ભાન ભૂલ્યા. અંતે ચારિત્રથી પણ પતન થયું. રાજ્યમાં ગયા. ખૂબ ભોજન કર્યું. રૌદ્રધ્યાનમાં મરીને ૭મી નરકે ગયા. ૧૦૦૦ વર્ષના ઉગ્રતપ સાથેના સંયમીને થોડા દિવસોની આહારની તીવ્ર આસક્તિ અને માલ-મેવા-મિઠાઈના ભોજનો ૭મી નારકીમાં ધકેલી દે છે. મોટા ભાગના માછલાઓ આહારની આસક્તિના કારણે નરકમાં જાય છે.
૧૫ ક
2
$$AVIRA
ગંધ :- રસનેન્દ્રિય વિષયોની જેમ સુગંધીદાર પદાર્થોથી પણ સાધુઓએ દૂર રહેવું જરૂરી છે કેમકે તેનાથી પણ આત્મામાં રાગના પરિણામ ઊભા થાય છે. જે જીવને પતનની ખીણ તરફ ખેંચી જાય છે.
સ્પર્શ : તપોવન (નવસારી) માં એક પાટીયા પર એક મામિર્ક વચન લખેલું વાંચવામાં આવ્યું. ખૂબ સુંદર આ વચન છે. “મુનિઓ ! તમારે સુંદર બ્રહ્મચર્ચ પાળવું હોય તો વિજાતીયના દર્શનથી દૂર રહેવું અને સજાતીયને સ્પર્શ પણ ન કરવો.”
સાધુ જીવન માટે આ વાક્ય અતિ મહત્વનું છે. બૃહત્કલ્પાદિ સૂત્રોમાં તો જણાવ્યું છે કે વિજાતીયના સ્પર્શથી અવશ્ય રાગાદિ ભાવો ઉત્પન્ન થાય છે. સજાતીયના સ્પર્શથી પણ કેટલાકને ઉત્પન્ન થાય છે.
માટે સ્પર્શનેન્દ્રિયના વિષયોથી પણ દૂર રહેવું જરૂરી છે. કૃત્રિમ હાથિણીના દર્શનથી તેના સ્પર્શ માટે ઉલ્લસિત થયેલો હાથી ખાડામાં પડી ભારે દુર્દશાને અનુભવે છે. ઘોર દુ:ખને પામે છે. આ દૃષ્ટાંત આપીને શાસકારો આપણને ચેતવે છે. જ્ઞાનસારમાં મહો. યશોવિજયજી મ. નીચેના શ્લોકથી લાલબત્તી ધરે છે.
'लगभृंगमीने सारङ्गा चन्ति दुर्दशाम् एकैकेन्द्रियदोषाच्चेत्, दुष्टैस्तैः किं न पञ्चभिः ? ।।'
પતંગીયું, ભમરો, માછલું, હાથી, અને હરણીયા એક એક ઈન્દ્રિયના દોષથી દુર્દશાને પામે છે, તો દુષ્ટ એવી પાંચે ઈન્દ્રિયને વશ થનારનું શું ન થાય ? કઈ દુર્દશા ન થાય?
E
* ૧૬