________________
VVVVVVV
પણ વાચના-વ્યાખ્યાન તથા આઠમ-ચૌદસ સિવાય આવવાનું નથી.
(૧૬) “નમો નમઃ શ્રીસ્થૂનમદ્રસ્વામિને ।” આ પદનો જાપ ઉછળતા હૈયાથી કરવો. એ જ રીતે “ ટ્રી નમાં ઘોરવમવયરિળ ના ના સ્વાદા ।” આ પદનો પાઠ-જાપ કરવો. બંને
પોની ઓછામાં ઓછી એક માળા રોજ ગણવી.
પૂજ્યપાદ પરમગુરુદેવશ્રી આ.પ્રેમસૂરીશ્વરજી મ.નું પણ બ્રહ્મચર્ય અત્યંત ઉત્કૃષ્ટ કોટિનું હોઈ તેમના નામનો પણ જાપ કરવો. “નમો નમઃ શ્રીનુરુપ્રેમસૂર્ય ।”
“નો સ્રોણ સવ્વસાદૂનું ।” પદ્નો જાપ પણ બ્રહ્મચર્ય પાલન માટે શ્રેષ્ઠ છે.
(૧૭) અનાયતન એટલે સ્ત્રી-પશુ આદિથી સંસક્ત વસતિનો ત્યાગ કરવો. બ્રહ્મચર્યની નવે વાડોનું ચુસ્તપણે પાલન કરવું.
(૧૮) ગોચરી એકલા ન જવું. ગોચરી જઈએ ત્યાં સાવધાની રાખવી. ગોચરી સિવાયની બીજી કોઈ પણ વાતચિત વહોરાવનાર શ્રાવિકા જોડે કરવી નહિ ઉપદેશ પણ ત્યાં આપવો નહિ.
(૧૯) શાસ્ત્રમાં વરસાદ આદિ કારણે રસ્તામાં ક્યાંક ઉભા રહેવાનું થાય તો એક સાધુને એક સાધ્વી કે શ્રાવિકા હોય. એક સાધુને બે સાધ્વી કે એક શ્રાવિકા હોય. બે સાધુ હોય અને એક સાધ્વી કે શ્રાવિકા હોય કે બે સાધુ-બે સાધ્વી કે બે શ્રાવિકા હોય-ચાર હોય તો પણ તે રીતે એકાંતમાં ઊભા રહેવાનો નિષેધ કરેલ છે. પાંચમું કોઈ નાના બાળક-બાલિકા હોય અથવા અનેક
૧૦૯
ક
HRIDIHVAHIV
જણની અવર-જવર થતાં દ્રષ્ટિ પક્તી હોય તો ત્યાં ઊભા રહી શકાય.
(૨૦) વિશિષ્ટ આચાર્ય પણ એકલા એકાંતમાં એક સાધ્વીને કે શ્રાવિકાને આલોચના ન આપે, સાથે અન્યને રાખે.
(૨૧) સ્ત્રીઓની અવર-જવર ન હોય તેવા જ સ્થાને સ્થંડિલ (વડી શંકા ટાળવા) જવું તથા માત્ર પરઠવવા જવું. (૨૨) વૈરાગ્યભાવ વધે તેવા ગ્રંથોનું, આચારાંગ, ઉત્તરાધ્યયન
ભગવતીસૂત્ર વગેરે આગમોનું, ભવભાવના, ઉપમિતિ, અધ્યાત્મસાર, પુષ્પમાળા, ઉપદેશમાળા, સમરાઈય્ય કહા વગેરે ગ્રંથોનું વિશેષ વાંચન કરવું. વૈરાગ્યજનક ગ્રંથો ગોખવા, પરાવર્તન કરવુ. આત્મામાં ભાવિત કરવા. (૨૩) સામાન્યથી શરીરની શુશ્રુષા (દબાવડાવું વગેરે) ન કરાવવી. વિશિષ્ટ કારણે વૃદ્ધ સાધુ પાસે શરીર શુશ્રુષા
કરાવવી.
(૨૪) સાધ્વીજી કે શ્રાવિકાઓ જોડે કારણ પ્રસંગે વાત કરવી
પડે તો પણ અતિનિકટ ન આવે થોડું અંતર રહે, તેનો ખ્યાલ રાખવો. તથા સાથે ત્રીજાને બેસાડવા.
(૨૫) આ સિવાય બીજી પણ સંયમયોગ્ય મર્યાદાઓનું પાલન ચુસ્તપણે કરવું.
Q ૧૧૦
