Jain Yug 1926 Ank 05

Author(s): Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference

Page 4

જૈન યુગ.
સામાજિક અક.
5
૩૭૪ સર્વજ્ઞાય નમ:—દેહનું અને પ્રારબ્ધાય જ્યાં સુધી બળવાન હેાય ત્યાં સુધી દેહ સંબ'ધી કુટું'બ, કે તેનું ભરણ પાષણ કરવાના સંબધ છૂટે તેવા ન હોય, અર્થાત્ આગારવાસ પર્યંત જેનું ભરણપાષણ કરવું ઘટતું હોય તેનું ભરણપાષણ માત્ર મળતું હોય તે તેમાં સતાષ પામીને મુમુક્ષુ જીવ આત્મહિતના જ વિચાર કરે, તથા પુરૂષાર્થ કરે. દેહ અને દેહ સંબંધી કુટુંબનાં મહાત્મ્યાદિ અર્થે પરિગ્રહાદિની પરિણામપૂર્વક સ્મૃતિ પણ ન થવા. દે, કેમકે તે પરિગ્રહાદિની પ્રાપ્તિ આદિકાય એવાં છે, કે આત્મહિતના અવસરજ ઘણું કરીને પ્રાપ્ત થવા ન દે. S. R. રાષ
પુસ્તક ૨ અક ૫.
વીરાત્ ર૪૫૩ વિ. સ. ૧૯૮૩
તંત્રીની નોંધ.
૧. ૬, મ. જૈન શ્વ, પ્રાંતિક પરિષદ્ જથુ અધિવેશન
ગત ડિસેંબરની ૨૭ અને ૨૮ મીએ આ રિદું કાલ્હાપુર રાજ્યના શિાલાડ સ્ટેશનપર ખાસ ઉભા કરેલા સાદા મડપમાં ભરાઈ હતી. દક્ષિણુ મહારાષ્ટ્રમાં અનેક અંત ગૂજરાતી પેાતાનાં કુટુંબ સહિત વસે છેં અને તેમના વંશ તપાસતાં દોઢેક સૈકા લગભગ તેમના પૂર્વજો અમદાવાદ પ્રાંત અને તેની આસપાસથી આવેલા જણાય છે અને પછી પૈસે ટકે સુખી થઇ એક ખીજા સાથે સંબંધ સંગંપણુ રાખી પેાતાના સ ́સાર વ્યવહાર ચલાવતા ગયા અને તેથી મોટે ભાગે ગૂજરાત આવી લગ્નાદિ સગા કરવાનું અટકી ગયું. આ રીતે સાક્ષાત્ સંબંધ ગુજરાત સાથે બંધ પડયા; છતાં ગુજરાતી સંસ્કૃતિ તેા કાયમજ રહી. માતૃભાષા ગૂજરાતીના હજી સર્વાશે લાપ થયા નથી. બાપદાદાના જૈન ધર્મ કાયમ છે અને તેના સંસ્કારા પણ અબાધિત ચાલ્યા આવે છે.
આ ગૂજરાતી ભાષએના ઉત્સાહ અને પ્રેમથી દક્ષિણુ મહારાષ્ટ્ર જનશ્વેતામ્બર પ્રાંતિક પરિષા
જન્મ થયા. ત્રણ અધિવેશના ભરી ચેાથુ અધિવેશન આ પત્રના તંત્રીના અધ્યક્ષપણા નીચે ભરાયું. પ્રમુખ તરીકેનું ભાષણ આ અંકમાં પ્રકટ થયેલું છે તેમજ તે પરિષદ્ના સ્વાગત સમિતિના પ્રમુખ શ્રી સખારામ દેવચંદનું ભાષણ અને પરિષમાં થયેલા ૧૩ ઠરાવે। પણ પ્રકટ કરવામાં આવ્યા છે તે પરથી આખી પરિષદ્ઘ કાર્ય અને ગૈારવ સમજી શકાશે.
પાષ ૧૯૮૩ ના જૈન ધર્મ પ્રકાશ ’માં વર્તમાન ચર્ચાના સુજ્ઞ લેખકે જણાવ્યું છે કે
“ આપણી કોન્ફરન્સના સંદેશા સત્ર ફેલાવવા માટે પ્રાન્તિક અધિવેશનની બહુ આવશ્યક્તા છે, અને એ સ બંધમાં મહારાષ્ટ્રના જૈન બધુઓના સતત્ પરિશ્રમ ખરેખર પ્રરાસ્ય છે. શ્રી કાન્ફરન્સે જે ઠરાવા કર્યાં હોય તેને આધીન રહીને આવા પ્રાન્તિક મેળાવડા થાય તેમાં ચાગ્ય ઠરાવા થાય અને કોઈ વાર મુખ્ય સંસ્થા શિથિલ કે મંદ પડી જતી જણાય તે તેને જાગૃત પણ કરાય એટલે અનેક રીતે આવા મેળાવડા લાભકારક થઈ પડે એ સ્વાભાવિક્રુ છે. વળી આખા સમુદાયમાં કેટલાક વ્યાવહારિક સુધારા કરવામાં ઘણી અગવડ પડે છે, પણ પ્રાન્તિક પરિસ્થિતિ સમજીને વિચારક આગેવાના ઘણું કાર્ય કરી શકે, કા