________________
૨૨૦
જૈનમ
આ
તે તેના
પણ મહાત્માજીએ અહિંસા તત્ત્વને દાખલ કરી યુગને ‘જૈનયુગ ′ તરીકે સ્થાપી દીધા છે. વળી અનેક દૃષ્ટિથી એક વસ્તુને જોઈ તેની સિદ્ધિ કે અસિદ્ધિના નિય કરાવનારૂં અનેકાન્તદર્શન જૈન દર્શન છે. આ દર્શન વિશ્વવ્યાપક થઇ શકે તેમ છે. પ્રચાર કરવા એ ખાસ આવશ્યક છે. સંસારમાં અધર્મ ફેલાયા છે. અજ્ઞાન, કષાય, પ્રમાથી હિંસા જ્યાં ત્યાં લેવામાં આવે છે. આવા અધઃપતનથી લાર્કને બચાવી તેને જૈન ધર્મની ખૂબીએ સમજાવી વીરશાસનરસી બનાવવામાં એછું કલ્યાણુ નથી. તે ખરેા પરાપકાર, ધ્યાધર્મ અને જૈનનું સાચુ* કર્ત્તવ્યકમ છે.
પાષ ૧૯૮૩
પ્રાયઃ પોતાના આવા પ્રચાર કાર્ય કરવાના પરિણામે ખૂન થયું છે. આવી સમર્પણા-આવા ભેગ દૃષ્ટાંતરૂપ છે, (૩) કુરીતિઓની સુધારણા,
તેવા ધર્મપ્રચાર કરવા અર્થે જિનવાણીનુ પ્રકાશન અને જૈન ધર્મના ઉપદેશ એ એ આવશ્યક અંગ છે. જૈન ધર્મનાં અનેક તત્ત્વા અને સિદ્ધાન્તાનુ રહસ્ય બહાર પાડવા માટે એવા ગ્રંથાની જરૂર છે કે જેથી શુદ્ધિ તત્ત્વ, ભક્તિમાર્ગ, સ્તુતિપ્રાર્થના, કર્મ સિદ્ધાન્ત, અહિંસાતત્ત્વ, સ્યાદ્વાદ-અનેકાંતવાદ વગેરે પર સપૂર્ણ પ્રકાશ પડે. આ ગ્રંથા બૌદ્ધ ધર્મનું રહસ્ય જે રીતે શ્રીયુત ધર્માંનન્દ કાસ'ખી લખી બહાર પાડે છે તે શૈલી પર લખાવા જોઇએ. તેમ જ બીજા કેવા ગ્રંથા પ્રકટ કરવા જોઇએ તેને ઉલ્લેખ ઉપર થઇ ગયા છે.
કુરિવાજો ભયકર હાનિ કરી રહ્યા છે, છતાં સમાજ સમજુ થઈ તે દૂર કરવાને બદલે તેને વળગી રહી છે એ શૈાચનીય છે.
+
બાળકા જ્યારે લગ્ન શું છે તે સમજતાં નથી ત્યારે તેની જોખમદારી શું છે તે તે ક્યાંથી સમજે ? આવી અપવ શરીરસ્થિતિ હેાય ત્યારે પ્રોત્પાદન રૂપ લગ્નની ખેઢીમાં તેઓને ધકેલવાં એ શું પોષ નથી ? કન્યાની ઓછામાં ઓછી ૧૧ થી ૧૬ વર્ષની વયે અને પુરૂષની ઓછામાં ઓછી ૨૦ વર્ષની વયે લગ્ન કરવાં જોઇએ. અવસ્થાથી જર્જરીત થયેલા વૃદેએ લગ્ન કરવાં જ ન ધટે તેમ તેઓને કાઇએ પેાતાની નિર્દોષ કન્યાલક્ષ્મી સાંપી તેને અગ્નિમાં હડસેલી ન ધરે. આવા વૃદ્ધવિવાડથી કાચી વયમાં કે ઉગતી જુવાનીમાં કન્યાએ બાળવિધવા થાય છે. વળી રે બાળવિધવા હાલ છે તેનું સંખ્યાપ્રમાણુ ધણું માટુ છે. તેની દશા કેમ સુધરે, તેનું જીવન કેવી રીતે પવિત્રપણે ગાળવામાં આવે, તે માટે બધી કાળજી રાખવી જોઇએ કે જેથી તે અનિષ્ટ કાર્ય કરતાં અટકે. કેટલીક બિચારી આજીવિકા-વિ@ાણી હાય છે તેમને આજીવિકા પૂરી પાડવી જોઇએ, તેમને ઉચિત વ્યવસાય-ગૃહધ ધાએ શીખવવા જોઇએ. છ લાખમાં દોઢ લાખ વિધવા જે કામમાં હોય તે કામ કેમ વધી શકે ? આટલી બધી વિધવાઓના શાપનેા ખ્યાલ કરતાં હૃદય શૂન્ય થઇ જાય છે.
જૈન ધર્મમાં રત્નપ્રભસૂરિ આદિ અનેક આચાર્યોં એ જુદી જુદી જ્ઞાતિઓમાંથી અસંખ્યતે જૈન બનાવી મહા ધર્મ પ્રચાર કર્યો છે.
જૈન ધર્મના ઉપદેશ સાચા જૈન મિશનરીએ ખની આપવા જોઇએ. આમ થવાથી સાચી શ્રદ્ધાએ થયેલ જનાને આપણે અપનાવવા ઘટે. સ્વધર્મમાં લાવ્યા પછી તેમના પ્રત્યે સ્નેહભાવ રાખી, તેમને સર્વ જાતની જૈન તરીકેની સાનુકૂળતા કરી આપવી જોઇએ, એટલે જન તરીકેના બધા યોગ્ય અધિકાર
કુમળી ખાળિકાઓનાં વેચાણુ જ્યાં થવા લાગે ત્યાં તા લીલાંવાળાની પેઠે મેાટી માગણી કરનારા તેને લઇ જાય, પછી તે ગમે તેવા અપંગ, વૃદ્ધ, કે નિર્મળ હૈાય. આના પરિણામે-તેનાં માબાપાની આ આપવા જોઇએ, કે જેથી જૈન ધર્મના આશ્રય હેડ-લેાક કે પરલેાકમાં કેટલી અધાતિ થાય તે કપી
વાની તેને ફરજ ન પડે. આ માટે સૉંગઠન ખળ પણ જોઇએ તેમજ ઉપદેશકે! મહા સમર્થ અને નિડર હાવા જોઇએ; આ શાકના વિષય છે કે 'હું મિશનરી આર્યં સમાજિસ્ટ આગેવાન શ્રી શ્રદ્દાનંદજીનું
શકાય તેમ છે. પેટાજ્ઞાતિએ વધી પડી છે. દરેક તેવી પેટાજ્ઞાતિ નાની સખ્યાના માણસાની હાય છે તેથી લગ્નનુ ક્ષેત્ર એટલું બધું સંકુચિત થાય છે કે તેના પરિણામે વિષમ લગ્ગા થાય છે, યા બીજી ધર્મની
