Jain Yug 1926 Ank 03 04

Author(s): Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference

Page 72

જેનયુગ
૧૫૦
કારતક-માગશર ૧૯૮૩ જ્ઞાન દર્શનરૂપ ચારિત્રરૂપ ઘત સઘળું પિવું તે સે વિના જ્ઞાન જ્ઞાનપણે ક્રિયા, ક્રિયાપણું પરિણતિ ભાઈ રૂપ્યું (પાઠાતર-તિભા રાખ્યું.) જીવને થાતિ નથી–અનુપયુક્ત દ્રવ્યું. તે જ્ઞાન ક્રિયા વિના જ્ઞાનાદિક ઉદયે (પા. ત્રિણ) છે તેજ તેજ-બલ છે ધર્મરૂપ રહેદી (અરટીઓ) ચાલતું નથી પણ તેણે ધૃત ઉપમાન યુક્ત છઈ. ( ઇતિ તત્ત) (પણ) કિમ કરી. ઈદ્રિય નાંદ્રિયને વસ્ય પડયા
હે વહ ! હે કમરી ! તમે ઉઠે શક્તિ સારૂ મર્થ મત સાધુ સંત ગાથાકૂ મન (મૌનઆત્મવીર્ય ફેર. અનુપયોગ રૂ૫ આલસ મુક, પણું ) ભલું-અણુબોલ્યા રહિયે તે ભલું. કેને (કેડને) એ મન મંદિર આપણું છે અને તે ધર્મસંસ્કાર રૂપ કહીયે? પરનું ઉપાદાન આત્માનં લાગે નહી, આત્માસંભાલના (વા) વિના ઘર દિપે નહીં અને વલી નું ઉપાદાન છે, તે આત્માને લાગે અથવા મૌન સમકિત વિના સામાયિકાદિક સર્વ વ્રત આખડી કોક કહેતાં મુનીપણું તે ભલું છે. તે દિન કિયારેક (કદી) છે. દ્રવ્ય ક્રિયાનું કાંઈ ફલ નથી ઉલટું મંડક ચણ આવસે જે સર્વ વીરતીપણું ભલું. ઈત્યર્થમ પરે દુખદાઈ છઈ એટલા માટે હે વહુ ! તમે આત્મા વલિ ભાદિક ચઉવીસ તીર્થકરને જપતાં સુખ રૂ૫ નિજ પતિ કહેતાં ધણીને કહે કે શ્રી વીર (પર- સંપદા પાઈ, ઉપલક્ષણથી બીજા જિન પણ જપિયે, માત્મા ) જિનની પૂજા કરી એ સમકિતને ઉજુઆ- એક મહાવિદેહે બત્રિસ વિજય એહ પાંચ મહાલે વિ. વિશેષે અષ્ટકર્મનઈ ઈયતિ-વિનાશયતિ તે વિહે એક સાઠ વિજ ઉત્કર્ષે કાલે ૧૬૦ સાર્થક નામ વીર' કહીયે તેહને વંદન નમનાદિક તીર્થંકર પંચ ભરત ૫, પાંચ અરવત ૫, એ દશ દવ્ય ભાવભેદે પૂજા કર સમક્તિ શુદ્ધ થાયે (ઇત્યા- સમયક્ષેત્ર કહીયે તેના દશ તીર્થંકર એલે ૫ ભરત W) અઢાર દેષ રહિત (શ્રી અરિહંત) તે દેવ, ૫ ઐરવત પાંચ મહાવિદેડ-એ પનર કર્મભૂમિ કહી અહં...ણિત ધર્મ (વલી) જૈન સાધુ એહની સવહ સરવાલે ૧૭ઃ જિન જપીલેંઃ થાપનાદીકપણે નમી ણ-સમઝીત લક્ષણ છે. પ્રત્યર્થ પ્રથમ સ્તુતિ અથઃ ૧ સિદ્ધ ઈત્યર્થ (એ બીજી સ્તુતિને અર્થ) ૨, બલે બિલાડું ઝડપ ઝંપાવિ, ઉવડ સવિ ફેડિજી ચંચલ છઇયાં વાર્યા ન રહે, ત્રાક ભાંગી માલ ડી.
ઘર વાસિ૬ કરોને વયર, ટાલને ઓછુ સાલુજી, તે વિણ અરહંટીએ નવિ ચાલે, મન ભલું કેન (ઉંનઇ)કહીયેજી
ચાર એક કરે છે હેરા, એરડે ને તાલું, ઋષભાદિક ચઉવિસ તીર્થકર, જપિઇ તે સુખ લહી છે. ૨
લબક્યા પ્રહણું આાર આવે છે, તે ઉભા નવિ રાખે છે,
શિવપદ સુખ અનંતા લહીયે, જઉ જિન વાણિ ચાખેછે. ૩ -લોકવાર્તાઈ મહાદેવે કામને બા તે કારણે દગ્ધ કંદર્પ (૩૫) બેલેં બિલાડે ફાલરૂપ ઝડપ આક્ષે
–ઇતિ શ્રી અધ્યાત્મયોગીનિ સ્તુતિ પરિપૂપણ રૂ૫ ઝંપાવી નાંખિ શીલની નવવાડ રૂ૫ ઉ.
| જાતા-લ૦ મું દેવિંદ્ર. ૩ યં(જં)બુસરાદ્રિ સ્થિત વડ સર્વ ભાંગી નાંખી છે, અથવા એ કામે હરી – સુમતી ! હે કુમરી ! તમે મનમહરાદિક ઉત્રેવડ સર્વ ભાંગી છે. અથવા સંસાર૩૫ દિરમાણે અતિચાર આચનાદિરૂપ વાલિદ કરો. બલે બીલાડે વિભાવરૂપ (ઝડપ ઘાલી-) કંપાવી આહટ (આર્ત) દુષ્ટ રૌદ્ર ધ્યાન, કૃષ્ણ નીલ ધમકરણરૂપ ઉગેડ ભાંગી છે આલિપ્ત પ્રલીખ કાપત લેસ્યારૂપ એસાલું મનમંદિરથી લો. જહાં (સંસાર) ઇત્યાદિ વચનાત.
" યદ્યપિ વ્રતને વિષે અતિચાર આયણ છે તથાપિ પંચ ઇંદ્રિયરૂપ ચંચલ, અથવા ચંચલ ચિત્ત- મનમંદિર વ્રતમંદિર અભેદપણે ઈહા જાણિ જે અંતકરણે સુતાનિ-પુત્રાણ પંચૅકિયાણિ એવં ઇકિય કારણે દ્રવ્ય આલોયણ ન થાયે ઈતિ રહસ્ય.
ઈદ્રિય હિંભ રૂપાણ-તે વાર્યા રહેતાં નથી, કદાચિત હે સુમતિ વહુ ! મહાદિક વિભાવરૂપ એક ચોરટો હઠગે વરાય, પિણ (પણિ ) તેડની તૃષ્ણ ટલતી હેરા કરે છે તાકી રહે છે, જાણે છ અવસર પામું (ટલી) નથી. તે ચંચલ છોરૂ (ક) સુદ્ધા પગરૂપ તે ધર્મરૂપ ધન ચોરી જાઉઃ એ કારણે તુમેં સ્વભાવ ત્રાક ભાંગે, ને વલિ ક્રીયારૂપ માલ ડી; ઉપગ રૂપે ઓરડે શુભ ધ્યાનરૂપ તાલું , અથવા પ્રભાત