________________
(૨૨)
ચી કેળવણું. એનું નામ ભણું અથવા કેળવણી લીધી ન ગણાય, પરંતુ નિશાળની રીતે લખવા વાંચવાનું જ્ઞાન મેળવી, જે ખરું ભણતર ભણવું જોઈએ તે એ કે વ્યવહારકુશળ અને નીતિવાન થવું જોઈએ. તે પ્રાપ્ત થાય તેજ કેળવણી લીધી કહેવાય. તેમ થાય તેજ રીતભાત સુધરે, મન:શક્તિ વધે, સુઘડતા આવે, આવડત વધે અને સઘળાં કામે સહેલાઇથી કરવાની ટેવ પડે. ધર્મશાન પણ એજ રસ્તે પ્રાપ્ત થાય છે. વિદ્યામાં પ્રવેશ ક્યાં વિના ધર્મજ્ઞાનની કાંઈ સમજણ પડતી નથી, અને તેથી દહેરે, ઉપાશ્રય કદાચ જાય, પણ ત્યાં કેવી રીતે વિનય સાચવવો, કેવી રીતે વંદન કરવું, કેવી રીતે સ્તુતિ કરવી, કેવી રીતે ક્રિયા કરવી, તે કાંઈ બરાબર આવડતું નથી. ઘેર મુનિ મહારાજ વહેારવા આવ્યા હેય તે તેમને કેવી રીતે વહેરાવવું ? તેમને કેવી રીતે વિનય સાચવ? અથવા મુનિ મહારાજેને આહાર આપવાથી શું લાભ ભવ્ય છે ? તેની અભણ બાલિકાઓને કાંઈ ખબર હોતી નથી. વિદ્યા પ્રાપ્ત કરી હોય, તેને એ સર્વ વાતે સુગમ છે. વળી લાયક ઉમર થયે સાસરે જવાનું થાય છે, તે ત્યાં જઈ પિતાને શું કરવાનું છે? પિયર અને સાસરામાં તથા દીકરી અને વહુપણામાં કેટલે ફેર છે ? માબાપ અને સાસુ સસરામાં કેટલું અંતર છે ? સ્વામી પ્રત્યે પોતાને જો ધર્મ છે ? એ સવ બાબતેની કેળવણી લીધા વિના જરા પણ ખરી સમજણ આવતી નથી.
(૧૪) ખરી કેળવણીની જરૂર - વડિલ અને પિતાની આજ્ઞા નહિ માનનારી કેટલીક સ્ત્રીઓ જોવામાં આવે છે, તે સર્વ પુત્રીરૂપ અવસ્થામાં કેળવણી ન લીધાનાં તથા બેટી રમત ગમતમાં વખત ગુજાર્યાનાં ફળ છે. કઈ કહેશે કે છોડીઓ બાળપણથી ભણવામાંજ વખત કાઢે તે
