________________
(૪૮)
ચી કાવ્યો. તેઓને દેવગુરૂને પગે લાગતાં તથા દર્શન કરતાં શીખવવું, તેથી તેઓ શ્રદ્ધાળુ થાય અને તેમાં સારા સંસ્કાર બેસે. તેઓના શરીર તથા કપડાં સ્વચ્છ રાખવાં. તેઓ બહાર જેવાં તેવાં, મેલાં અને નાગાંઉઘાડાં ન રખડે તેની ખાસ સંભાળ રાખવી. તેમાં આપણી શોભા છે, નહિતર આપણું કિંમત થઈ જાય છે. તેઓ આખો દિવસ જે તે વારેવારે ખાખા કરે તેવી ટેવ ન પાડવી, નહિતર તેમને અજીર્ણ થવાથી માંદા રહ્યા કરશે. નાનાં બાળીકેને વારંવાર અનિયમિત સ્તનપાન ન કરાવવું. તેઓ દર વખતે ભૂખથીજ રડે છે એમ ન માનવું, રડવાનાં બીજા કારણે પણ હોઈ શકે, તે શેધવા અને તેના ઉપાય કરવા. સાત આઠ વર્ષના બાળકને નિશાળે કે જૈનશાળાએ નિયમસર ભણવા મોકલવાં. ન જાય તે તેના ઉપર સખ્તાઈ કરવી. એ બાબતમાં ઢીલા ન થવું પણ મારકૂટ કરવી નહીં. પ્રેમથી કે લાલચથી સમજાવીને મોકલવાં.
ઘરને ખર્ચ કરકસરથી ચલાવ. આવક કેટલી છે તેને વિચાર કરી તે પ્રમાણેજ વસ્તુની માગણી કરવી. કપડાં સાદાં, ચકખાં અને અલંકાર ભાગ્ય તથા ખપ જેટલાંજ પહેરવાં, જેથી ઘણીને બેજા રૂપ થઈન પડાય. શીવવા ભરવા જેવા નિર્દોષ અને સ્ત્રીઓને ઉચિત હોય એવા ઉદ્યમ વડે પતિની આવકમાં વધારે કરે, જેથી તેમને તેટલી રાહત મળે અને તેમનું આપણા તરફ માન અને પ્રેમ વધે. આવકમાં મદદ ન કરીએ અને શ્રીમતનાં જેવાં કપડાંઘરેણાની માગણી કરીએ, તેને માટે તેમને પજવવાનું ચાલુ રાખીએ તે પતિની ફિકર-ચિંતા વધે, તેમને તેને માટે કરજ કરવું પડે તેથી તેમનાં આહાર, નિદ્રા અને શરીરશક્તિ ઘટતાં જાય અને પરિણામે તેમના ધંધારોજગારને તથા દેહને હાનિ પહોંચે અને ઘરવ્યવહાર નિભાવે દુ:ખરૂપ થઈ પડે. માટે પતિના
