________________
( ૧૦ )
સ્ત્રી ક . જોઈએ, મીઠી-મધુર હેવી જોઈએ. વાતવાતમાં અપશબ્દ ન વાપરવા. ઘણી સ્ત્રીઓ પિતાની દીકરીઓને રાંડ, વાંઝણી, વાલામૂઈ એવા શબ્દોથી, અને દીકરાઓને મૂઆ, પીટયા, રેયા, નખદિયા વગેરે શબ્દાથી અને વહૂઓને નભાઈ, નપીરી, નખેદણી, ઈત્યાદી ખરાબ શબ્દાથી ગાળે ભાંડે છે, તે બહુ જ ખોટું કરે છે. આપણને કેઈ તેવી ગાળે છે તે કેવું દુ:ખ થાય ? તેવુંજ દુ:ખ તેને પણ કેમ ન થાય? તે વિચારવું જોઈએ. એના પરિણામે વહૂઓ સામું બેલતાં શીખે, આપણે મર્યાદા ન પાળે, આજ્ઞામાં ન રહે, તેમાં નવાઈ પામવા જેવું નથી. એથી ઉલટું તેમના પ્રત્યે દીકરી જેવું વર્તન રાખી તેમના ઉપર હેત રાખીએ, તેમના ઉપર દયા રાખીએ તે તેના બદલામાં આપણે ઘણાજ સુખી થઈએ અને ઘરમાં સંપ, સ્નેહ અને આંખમાં અમી વધતાં જાય.
બાળકને ટેક ટેક કરવાથી તેઓ આપણે ડર છોડી દે છે અને સુધરવાને બદલે બગડતાં જાય છે, આપણે આમન્યા રાખતાં અટકે છે. તેમની ભૂલ માટે મીઠાં વચનથી સમજણ આપવી અને મારકૂટ કરવી પડે તે બહુજ ઓછી, કઈ વખતેજ, અણુછૂટકે કરવી. વખતેવખત ટેકવાથી, ગાળે દેવાથી તથા મારકૂટ કરવાથી તેમનાં હૃદય નબળાં પડી જાય છે અને મહેટાં થાય ત્યારે હિંમતનગરનાં અને જેવા તેવાથી ડરી જનારાં થાય છે, બીકણુ બની જાય છે, પછી તે કઈ રીતે હિંમતવાન બની શકતાં નથી. નાનપણથી જ બાળકે હિંમતવાન, બળવાન, અને હુશિયાર બને, તેવી તાલીમ આપવી જોઈએ. તેમને વખતેવખત સારા ઉત્સાહક વચનેવાળી શિખામણ આપવી. - બાળકનાં નામ પણ મૂળથીજ જૈન ધર્મને છાજે એવાં શુભવાચક પાડવા લક્ષ રાખવું જોઈએ. જેવાં કે જિનચંદ, પ્રેમચંદ,