________________
સ્ત્રી કર્તા .
(૫૫) ૧૩ પ્રેમ-ભાવ. સ્ત્રીઓમાં પ્રેમરૂપી એવો આકર્ષક ગુણ છે કે તેને સદુપયોગથી તે ધારે તે આખા કુટુંબને વશ કરી શકે. પણ તેને ઉપયોગ તેઓ મહેટે ભાગે પતિ તરફ જ કરે છે. ખરી રીતે સ્ત્રીઓએ પ્રેમને ઉપગ કુટુંબના દરેક માણસ, સગાંવહાલાં, દાસદાસી, ભિક્ષુક, પશુવર્ગ અને અન્ય કઈ પણ ગુણુ જનને હવામાં કરવો જોઈએ. ગુણના ગુણ જોઈ હર્ષિત થઈ બને તેટલી તેની સેવા કરવા દેડી જવું જોઈએ, અને આ મનુષ્યદેહથી જેટલું બીજાનું ભલું થાય તેટલું કરી તેને સફળ કરી લેવો જોઈએ. સેવા કરવામાં કે અન્યનું ભલું કરવામાં ઊંચ નીચ ગમે તે જાત હોય તેનો કે ન્હાના મહેતાને ભેદ ન ગણવો જોઈએ. પિતાના સહવાસી સર્વને કુટુંબી માની તેની પ્રેમથી સેવા કરવી જોઈએ. બીજાને દુ:ખી જોઈ આપણું હૃદય ખરેખરું કવવું-પીગળવું જોઇએ. દરેક બહેનો ધારે તો આવો પરેપકાર અનેક રીતે કરી શકે. સન્નારીઓની આઊંચામાં ઊંચી ફરજ છે.
પ્રેમભાવ એ અલૈકિક સદગુણ છે. પ્રેમભાવથી મનુષ્ય દરેક પ્રાણુનાં મન હરણ કરી શકે છે. રાજા મહારાજાનો પ્રેમભાવ પોતાની પ્રજા પ્રત્યે હોય તે તેઓ પિતાનું રાજ્યતંત્ર નિર્ભયતાથી સુખે ચલાવી શકે છે. શિક્ષાગુરૂનો પ્રેમભાવ પોતાના વિદ્યાર્થીઓ ઉપર હોય તો તેની સુંદર અસર એટલી બધી થાય છે કે વિદ્યાર્થીઓ પોતાના ગુરૂને માનપૂર્વક ચાહે છે, તેમના મુખમાંથી નીકળતા બેલ ઝીલે છે, અને તેમની શાળાનું કાર્યપરિણામ ઘણું ઉત્તમ આવે છે. બીજી સર્વ શાળાઓ કરતાં તેમની શાળા ઉત્તમ પંક્તીમાં મૂકાય છે. તેમના ઉત્તમ સદ્દગુણને લીધે તેની માનપ્રતિષ્ઠામાં ઘણું વધારો થાય છે, અને સકળ પ્રજાજનને તે પ્રેમ
