Jain Stree Sadbodh

Author(s): Jain Shreyaskar Mandal
Publisher: Jain Shreyaskar Mandal

Page 121

શ્રી હિતશિક્ષા છત્રીશી. (૧૧૫) હુંકારા વિણ વાત ન કરીએ, ઇચ્છા વિણ નવિ જમીએ; ધન વિદ્યાને મદ પરિહરીએ, નમતા સાથે નમીએ. સુણ૦ ૯ મુરખ જોગી રાજા પંડિત, હાંસી કરી નવિ હસીએજી; હાથી વાઘ સર્ષ નર વઢતાં, દેખીને દૂર ખસીએ. સુણ૦ ૧૦ કૂવા કાંઠે હાંસી ન કરીએ, કેફ કરી નવિ ભમીએ; વરે ન કરીએ ઘર વેચીને, જુગટડે નવિ રમીએ. સુણ૦ ૧૧ ભણતાં ગણતાં આળસ તજીએ, લખતાં વાત ન કરીએજી; પર હસ્તે પરદેશ દુકાને, આપણું નામ ન ધરીએ. સુણ૦ ૧૨ નામું માંડે આળસ છડી, દેવાદાર ન થઈએ; કષ્ટ ભયાનક થાનક વરજી, દેશાવર જઈ રહીએ. સુણ૦ ૧૩ ધનવંતને વેશમલિનતા, પગશું પગ ઘસી ધવેજી; નાપિક ઘરે જઈ શિર મુંડાવે, પાણીમાં મુખ જોવે. સુણ૦ ૧૪
શબ્દાથ.
સજન-સદ્ગુણી.
વણજ-વ્યવહાર, વેપાર, ધંધો. પરવારી-દૂર ગઈ, જતી રહી. ખાંપણ-ખેડ, કલંક, લાંછન. નિવાર-રોકવું, વારવું, અટકાવવું. પરહરવું–તજવું, છાડવું. કારૂનારૂ-ગામેગામ ફરતી લુહારી- આળે-અડપલું, વિનાકારણે.
આની એક હલકી જાત ગઝ–કાની.
ગાડલીઆ વાંઝા વગેરે. ઠંડી-છોડી દઈ, તજી દઈ. વછા-ઈછે, ચાહે.
વરજી-છાડી દઈ, તજી દઇ. ચારૂ-વારવી, છોડવી, તજવી. નાપિક–ઘાંયજે, વાળંદ, હજામ. મદ-ગવ, અભિમાન. વરકારજ ખર્ચ.