________________
(૩૬)
ચી કેળવણ. ૭ અશઠ–છળ પ્રપંચથી બીજાને નહિ ઠગનાર, લુચ્ચાઈ વગરને, કંજુસાઈ વગરને, ઉદાર મનને; આવા ગુણવાળા વિધાસપાત્ર અને પ્રશંસાયુક્ત બને છે. તે પરનું કલ્યાણ કરી શકે છે.
૮ સુદાક્ષિણ્ય–ઉચિત પ્રાર્થનાનો ભંગ નહિ કરનાર, સમયઉચિત વસ્તીને સામાનું મન પ્રસન્ન કરનારે, પોતાનું કાર્ય પડયું મૂકીને પણ બીજાના હિતકાર્યમાં પ્રવૃત્તિ રાખનારે આવા ગુણવાળે પરને ધર્મમાગે દેરી શકે છે, અને તેનાં વચને પ્રમાણભૂત હેવાથી સર્વ કઈ માન્ય રાખે છે.
૯ લજજાળું—લજજ-મર્યાદાશીળ; આવા ગુણવાળો નાનામાં નાના અકાર્યથી પણ દૂર રહી સદાચાર આચરે છે, અને સ્વીકારેલ. વાતમાં દઢ રહેનારો હોય છે, તેથી તેની છાપ બીજાઓના હૃદય ઉપર પડે છે.
૧૦ દયાળુ–સર્વ પ્રાણુ ઉપર અનુકંપા રાખનાર, કરૂણું-- વત: આવા ગુણથી આ લેક અને પરલોકમાં સુખી થાય છે.
૧૧ સમદ્રષ્ટિ–મધ્યસ્થ-સમભાવી-રાગ દેષરહિત નિષ્પક્ષપાતપણે વસ્તુતવને યથાર્થ રીતે ઓળખી મધ્યસ્થતાથી દોષોને. દૂર કરનાર; આવા ગુણવાળે આત્મા સદુધમ વિવેકબુદ્ધિથી વિચારી શકે છે, અને દોષોને તજી શકે છે.
૧૨ ગુણાનુરાગી–સગુણોને પક્ષી; આવા ગુણવાળે ગુણ જનનું બહુમાન કરે છે, નિગુણી જનેની ઉપેક્ષા કરે છે, સદ્ગ
ને સંગ્રહ કરવામાં પ્રવૃત્ત રહે છે, તેમજ પ્રાપ્ત ગુણેને મલિન થવા દેતું નથી.
૧૩ સતકર્થી–સત્યનું કથન કરનારે; શુભ કથા કે ધમકથાજ કરવી જેને પ્રિય છે તેવા, અશુભ કથાના પ્રસંગથી મન કલુષિત થાય છે અને વિવેક તથા ધર્મ નાશ પામે છે. ધર્મ
