________________
२
अंक
संपादकीय विचार संशोधन माटे एक नवू द्वार उघाडी आपवानुं खरेखहें बधी रकम संस्थाने पहोंचती करवा माटे उक्त मान बाबू श्रीराजकुमारसिंघजी अने सेठ श्रीलालमाई बन्ने भाईओने साग्रह निवेदन छे. तेमना कहेवा ए बन्ने सज्जनोने घटे छे. तेओ ज वास्तविक धन्य- प्रमाणे फक्त बे कलाकन जे काम छे, अने ए बे वादने पात्र 'छे. तेममा ज सुप्रयत्न अने प्रारंभिक कलाक काढवाथी एक तो आपणा माथेथी प्रतिज्ञाउदारताने सीधे भा कार्य मूर्तिमंत स्वरूप प्राप्त करी पालननो मोटो भार ओछो थई जशे अने बीजं ए
लोकोने दबाण पूर्वक. आपणे आपणा साहित्यना संबपरंतु, आपणे जैनो आरंभे शूरा गणाईए छीए. न्धमा हीलचाल करवा माटे कही शकीशु. नहीं कोई पण कार्यनो प्रारंभ करतां जेटलो उत्साह आ- तो आटली मोटी रकम ऐन अडचणना प्रसंगे मापणे पणे धरावीए अने बतावाए छीए तेटलो उत्साह अंत आपवा छतां पण ए संस्थाना कार्यव्यवहारमा आपणो सुधी आपणामां रहेतो नथी. अने तेथी आपणुं कोई अवाज योग्य रीते सांभळवामां आवे, तेवी आशा पण कार्य-वीसेविश्वा सफळ थई शकतुं नथी. आ- राखवी फोकट छ; अने आपणा साहित्यना संशोधपणा समाजनुं ए जन्मसिद्ध लक्षण आ कार्यमां पण ननी जे तीव्र इच्छाथी आपणे आटलो परिश्रम आवीने ममुंज रहयं छे. शरुआत करती वखते बेज उठान्यो छे, ते इच्छा ठीक ठीक सफळ थाय तेम दिवसमा जेटली रकम आ कार्य माटे उक्त बन्ने मानवं भूल भरेलं छे. मनुष्यने ज्यारे अमुक प्रकारनी भाईओ अन्य गृहस्थो पासेथा भरावी शक्या हताते- खास गरज होय छे त्यारे तेने जे कहो ते करवा टली रकम ते गृहस्यो पासेथी उघरावीने हजी सुधी कबूल थाय छे, परंतु गरजसरे तेमान केटलुं पळाय महीं पहोचाड़ी पण शक्या नथी. तेम ज ८-१० छे, ते सौ कोईने अनुभवसिद्ध छे. ए ज मनुष्यस्वभाव हजारना क्चनो जे सेवानां बाकी हतां ते हजी सुधी आ बाबतमां पण लागू पडे तो ते बनवा जोग छे, सेवायां नथी. संस्थानी मूळ शरत एवी हती के, अने तेमां वळी आपणी ढील आपणने ज खुल्ले म्होंढे १९१८ ना डीसेंबरना अंत सुधीमां जो कबूलेली स्पष्ट बोलतां अटकावी शके छे. बधी रकम संस्थाने स्वाधीन करवामां आवशे तो ज मुंबई सरकारना पब्लीकवर्स डीपार्टमेंट तरफथी संस्था, उपर आपेली पोतानी शरतो कबूल राखशे. आज घणां वर्षों थयां संस्कृतसीरीझ नाम एक ग्रंथतेना बदलें, आज १९२० नो एप्रिल महिनो पूर्ण माला प्रकट थाय छे. ए काममां सरकार दरवर्षे १२ थाय छे, तो पण हजी सुधी बधी रकम पहोंचती हजार रुपिआनो खर्च करे छे. ए सीरीझमां आपणा करवामा आवी नथी. अने तेथी संस्थाए अद्यापि जैन ग्रन्थो पण प्रकट थया करे छे. देशीनाममाला, कोई पण प्रकारचें जैन साहित्य संबंधी कार्य हाथमां कुमारपालचरित, अने प्राकृतव्याकरण तथा व्याश्रलीधुं नथी. कबूलेली रकम व्हेलीमोडी आपवानी यकाव्य, विगेरे आपणा ग्रंथो ए ज सीरीझमा छपाया तो छ ज, अने ते आफ्धा माटे उक्त बन्ने सज्जनोनी छे, छल्ला बे वर्षोथी सरकारे आ सीरीझन सघळू काळजी पण छे ज; परंतु फक्त नजीवा आळसने काम भांडारकर इन्स्टीट्युटने स्वाधीन कर्यु छ अने लईने ए बाबत हजी अधवच्चे रखड्या करे छे, अने ते कार्यनी व्यवस्था, ए संस्था पोतानी इच्छा प्रमाणे तेना लीधे आटली मुदत दरम्यान, ३-४ हजार करे छे. जैन समाज तरफथा अपाती २५ह० नी रकजेटेला रुपिआ जैनसाहित्यमाटे खर्चाता अटक्या मना बदलामां, आ संस्थाए कलम १ नी पेटा छे. अने परिणामे आपणा लाभमां नुकसान थतुं - कलम 'डी' मा जणावली शरत जे कबूल करेली छे, जाय छे. तेथी हवे जेम बने तेम तुरतमां ज कबूलेली ते शरत प्रमाणे, सरकार तरफथी मळती उपरोक्त
Aho ! Shrutgyanam
