________________
ઘાતી-અદ્યાતી ક્રમ
૫
પાપનુંધી પુણ્ય એટલે પુણ્ય ઉદયમાં હાય કે ઉદયમાં લાવવુ' હોય પણ વિષય-કષાય, અ--કામ, હિંસા જાડ વગેરે સેવી રહ્યો હાય, માટે નવાં પાપકમ માંધે. પાપના ઉયમાં પણ ધર્મ-સાધના કરે છે, તા પુણ્ય ઉપાજે છે. તેથી એ પાપ પુણ્યાનુબંધી થયું.
એથી ઉલટુ હિંસાદિ પાપા કરે છે તે પાપકમ આંધે; તેથી એ પાપાનુબંધી પાપ કહેવાય.
આ સ્થિતિ હોઈને જ એ સાવધાન રહેવાનુ છે કે શુભ કમ` કલ`કિત યાને પાપાનુષધી નહીં ઉપાવું. એ માટે આ સાવધાની રાખવાની કે બધા ધર્મ કેવળ આત્મકલ્યાણ, જિનાજ્ઞાપાલન, કમ ક્ષય, ભવનિસ્તાર અને આત્મશુદ્ધિ માટે જ કરવા.
ધ્રુવધી જ્ઞાનાવરણ આદિ કેટલાંક ક મહાયાગીપણાં સુધી પહોંચવા છતાં અર્થાત્ શુભ ભાવમાં રહ્યા હાય તા પશુ અધાય છે. એને ધ્રુવબધી કહે છે. પણ અહીં' શુભ ભાવના પ્રભાવ એ છે કે એ પાપકર્મોની સ્થિતિ તથા રસ બહુ મદ બંધાય છે, એથી ઊલટુ અશુભ ભાવ વતા હોય ત્યારે ધ્રુવમાંધો શુભ કર્મ અધાવાનું તે ખરું જ, પરંતુ અનેા રસ બહુ મંદ બંધાવાના. ધ્રુવમધી એટલે એને ચેાગ્ય ગુણસ્થાનક સુધી સતત મોંધાયા જ કરે. ધ્રુવમંધી કર્મ આ ૪૭ છે,—પ જ્ઞાનાવરણ, ૯ દર્શનાવરણુ, ૫ અંત રાય, મિથ્યાત્વ૦, ૧૬ કષાય, ભય॰, જુગુપ્સા, વચતુષ્ક, તેજસ, કા'ણુ, અગુરુલઘુ, નિર્માણ॰, ઉપઘાત..
