________________
આત્માના વિકાસક્રમ ઃ ૧૪ ગુણુસ્થાનક
૧૮૭
જીવને તત્ત્વ ઉપર રુચિ, અરુચિ કાંઈ નહિ ને મિથ્યા તત્ત્વ પર પણ રુચિ નહિ, કિન્તુ વચલા મિશ્રભાવ.
૪. અવિરતિ સમ્યગ્દષ્ટિ—જીવ ઉપરાકત મિવ્યાત્વ– અનુ તાનુ॰-મિશ્રમેાહને રાકે અને સમ્યક્ત્વ ગુણુ પામે પરંતુ વ્રત નહિ, ત્યારે આ ગુણુસ્થાનકે આવે છે. સમ્યક્ત્વ ૩ રીતે પમાય છે. (૧) મિથ્યાત્વકના તદ્ન ઉપશમ કરાય, અર્થાત્ વિશિષ્ટ શુભ અધ્યવસાયના મળે અંતર્મુહૂત કાળના એ કનાં દળિયાંને આગળ પાછળ ઉયવશ કરી દઈ એટલા કાળ મિથ્યાત્વના સર્વથા ઉત્ક્રય વિનાના કરી દેવાય, ત્યારે ઉપશમ સમ્યક્ત્વ પમાય (ર) મિથ્યાત્વ કર્માંનાં દળિયાનુ સંશાધન કરી અશુદ્ધ અને અશુદ્ધ દળિયાના ઉદય રોકી શુદ્ધ દળિયાના ઉદય ભાગવાય ત્યારે યેાપશમ સભ્યત્વ પમાય છે. (૩) સમસ્ત શુદ્ધ -અશુદ્ધ-અશુદ્ધ મિથ્યાત્વ-કર્મ પુદ્ગલેાના, અન તાનુબંધી કષાયાના નાશપૂર્વક, નાશ કરાય ત્યારે ક્ષાયિક સમકિત પમાય છે ત્રણેયમાં શ્રદ્ધા તા એ જ જિનવચન પર જ હાય છે, જિનાક્ત નવ તત્ત્વ અને મેાક્ષમા તથા અરિહંતદેવ, નિન્થ મુનિ ગુરુ, ને જિનેાક્ત ધર્મ પર એકમાત્ર શ્રદ્ધા હાય છે. અહી હિંસાદિ પાપાના ત્યાગની પ્રતિજ્ઞા અર્થાત્ વિરતિ નથી કરી, માટે એ અવિરતિ સમ્યગ્દષ્ટિ કહેવાય છે.
૫. દેશવિરતિ ગુણસ્થાનક :—સમ્યક્ત્વ પામ્યા પછી જેવી શ્રદ્ધા કરી કે હિંસા-જૂઠ વગેરે પાપા ત્યાજ્ય છે,' એ પ્રમાણે એના આંશિક ત્યાગની પ્રતિજ્ઞા કરાય ત્યારે
