Hajrat Mahammad ane Islam

Author(s): Sundarlal Shastri
Publisher: Navjivan Prakashan Mandir Ahmedabad

Page 86

ઇસ્લામના કેટલાક ઉપદેશકો
લોકો તે મકાનના આંગણામાં એકઠા થયા હતા. મેં જઈને તેમને કહ્યું કે, હું અલ્લાના પેગંબરનો સંદેશો લાવ્યો છું. ત્યાર પછી મેં મહંમદસાહેબના કહેવા પ્રમાણે કર્યું. તેમણે મારી વાત ધ્યાનપૂર્વક સાંભળી, અને પછી પેગંબરે કહ્યું હતું તે પ્રમાણે જ બન્યું.” (ઇબ્ન સાદ, ૫૬)
,,
હતી. આ
પેલી છડીઓને બાળી મૂકવાની રજા, એ કબીલામાં એક પણ માણસ તેમને પૂજનારો ન રહે તો જ, આપવામાં આવી બાબતમાં મહંમદસાહેબ અને તેમના સાથીઓ બધી જ બરાબર એ જ રીતે વર્તતા હતા.
જગ્યાએ
કુરાનના જે ૯૮મા અધ્યાયનો ઉપર ઉલ્લેખ છે તેની ખાસ આયત આ છે:
“તેમને માત્ર આટલી જ આજ્ઞા કરવામાં આવી છે કે તેઓ સચ્ચાઈપૂર્વક એક ઈશ્વરની ઉપાસના કરે, તેની જ આજ્ઞા માને, સાચા અને ઈમાનદાર રહે, ઈશ્વરની પ્રાર્થના કરતા રહે, અને ગરીબોને દાન આપે. આ જ સાચો અને નક્કી ધર્મ છે.” (૯૮–૫)
(૮) યમનમાં સૌથી મોટો બીલો હમદાન નામનો હતો. એ કબીલાનાં માણસોને આ નવા ધર્મની ખબર મળી એટલે તેમણે આમિર નામના પોતાના એક માણસને મક્કા મોકલ્યો. આમિર મક્કામાં મહંમદસાહેબને મળ્યો અને મુસલમાન થઈને પાછો પોતાને ઘેર ગયો. મદીને ગયા પછી થોડા દિવસે મહંમદસાહેબે ખાલિદને તે ક્બીલામાં ઇસ્લામનો ઉપદેશ કરવા મોકલ્યો. ખાલિદ ખાસ કાંઈ કરી ન શકયો. છ મહિના પછી તે મદીને પાછો આવ્યો. ત્યાર પછી મહંમદસાહેબે ખાલિદને બદલે લીને ત્યાં મોકલ્યો. ધીરે ધીરે થોડાં વરસમાં હમદાન કબીલાનાં બધાં માણસો મુસલમાન થઈ ગયાં. (બુખારી)
(૯) યમનમાં જ ઈરાનના પણ કેટલાક લોકો વસતા હતા. હિજરી સનના દસમા વરસમાં મહંમદસાહેબે બરબન યખનસ નામના એક માણસને તેમને ઉપદેશ કરવા મોકલ્યો.