________________
૧૯
વે તેમને સૂરિપદથી અલંકૃત ન કરતાં મને કર્યાં. મારી લવય હાવા છતાં ગચ્છના સમગ્ર મુનિએ મને પૂજે છે. અને મારી આજ્ઞાને શિરામાન્ય કરે છે; તેનું કારણ શું?
tr
મારું મન તા ચલિત થયેલ હેાવાથી, મારામાં શ્રમણુપણું તે નથી જ; છતાં પણ ચારિત્રના કૈવલ બાહ્ય વેષ અને પૂજ્ય ગુરુ ભગવ ંતે આપેલ આચાય પદ એ મેને લઈને જ મને વાંદે છે અને મારી આજ્ઞાને શિરામાન્ય કરે છે.”
આ રીતે હૃદયમાં બળાપા થતાં પશ્ચાત્તાપ થયેા. પાતાની ભુલ સમજાઈ. તરત જ ત્યાંથી પાછા વળ્યા અને પેાતાના સ્થાનકે—ઉપાશ્રયે આવ્યા. તેમની શોધ કરનારા સાધુએએ પૂછતાં દેચિંતાએ જતાં શૂલની વેદનાથી આટલેા વિલંબ થયેલ છે એમ ક્ષુલ્લક્રાચાર્યે જણાવ્યું.
ત્યાર પછી ગચ્છ પણ સ્વસ્થ થયા અને ક્ષુલ્લકાચાય પણ પ્રાયશ્ચિત્ત સ્વીકારી શુદ્ધ થયા.
અહીં ક્ષુલ્લકાચાય'ને માહતીયક્રમના ઉદયથી પેાતાની ભાવનામાં પલટો થતાં સંયમ – ચારિત્ર છેાડવાની ઈચ્છા થઈ, તે સમયને તેમને રજોહરણાદિ ઉપકરાના [ ચિતિ કહેતાં ] જે સંચય તે ‘દ્રવ્ય ચિતિવદન' અને કરેલ ભૂલનું પ્રાયશ્ચિત્ત કરતી વખતે એ જ ઉપકરાને સંચય તે ‘ ભાવ ચિતિવ દૈન જાણવું.
[ ૩. કૃતિક પર કૃષ્ણ અને વીશાલવીનું દૃષ્ટાંત— ]
ખાર યેાજન લાંબી અને નવ ચેાજન પહેાળી સુવણૅ મય સ્વગ’સમૌ એવી દ્વારિકાનગરીમાં કૃષ્ણવાસુદેવ રાજ્યનું રૂડી રીતે પરિપાલન કરી રહ્યા હતા. આ જ નગરીમાં વીરશાલવી નામના એક રાજસેવક ક્રુષ્ણવાસુદેવનું વદન ( મુખ) જોયા પછી જ પ્રતિદિન ભાજન કરતા હતા. ચાતુર્માસમાં – ચામાસામાં કૃષ્ણવાસુદેવ રાજવાડીએ જતા ન
-
