________________
[૪] ભાત વગેરેને પ્રથમને અગ્ર (ઉપલે) ભાગ ગોચરીમાં
જે ગ્રહણ કરે તે (અર્થાત-ગૃહસ્થ પિતાના માટે કરેલ જે આહાર તેને કાઢયા પહેલા જ ગોચરીમાં જે ગ્રહણ
કરે તે) તે “અર્પિડ કહેવાય છે. [૫] ગોચરીમાં આટલાં મારાં જ (ભાવિત કરેલાં) કુળ (સમુદાય
વિશેષ) છે, એમ જાણીને ત્યાં જ આહાર અર્થે વિચરે
તે “કુલનિશ્રા” કહેવાય છે. [૬] ગુરુ વગેરેની વિશેષ ભક્તિ કરનારા જે કુળ (સમુદાય) તે
સ્થાપના કુલ” કહેવાય છે. સર્વપાર્શ્વસ્થનું લક્ષણ–સમગ્રદર્શન, સમ્યગજ્ઞાન અને સમ્યગૂર ચારિત્ર એ સર્વથી શૂન્ય કેવલ વેષધારી (સાધુના ચિહ્નભૂત માત્ર વસ્ત્ર જ ધારણ કર્યા) હોય તે “સર્વપાધસ્થ” કહેવાય છે. [ આ રીતે દેશપાર્શ્વસ્થ અને સર્વપાર્થસ્થ એ બન્ને પ્રકારના
સાધુ અવંદનીય અર્થાત વંદન કરવા લાયક નથી.] ૩ ઓસન્નના–અવસગ્નના. અવસગ્નનું લક્ષણ-સાધુની સામાચારીમાં
જે શિથિલ હોય તે “અવસન્ન” કહેવાય છે. ૪. “દેશઅસન્ન” અને “સર્વ અવસત્ત.”
દેશ અર્વસનનું લક્ષણ–પ્રતિક્રમણ, પ્રતિલેખના, સ્વાધ્યાય, ભિક્ષાચર્યા, ધ્યાન, ઉપવાસાદિ, આગમન, નિર્ગમન, સ્થાનક, નિષીદન (બેસવું) અને શયન કરવું એ સર્વ સાધુ સામાચારીને ન કરે, અને કરે તો પણ હીનાધિક કરે, અથવા ગુરુના વચનની ખાતર અનિચ્છાએ બલાત્કાર કરે તે “દેશઅવસન્ન” કહેવાય છે. [૧] ઉપાશ્રય વગેરે સ્થળમાં પ્રવેશ કરતી વખતે પાદપ્રમા
જનાદિક વિધિ કરવી તથા “નિસીહિ' કહેવી તે “આગમન. સામાચારી કહેવાય છે.
