________________
૧૩૨ [ચાર સ્થાને વંદન કરવાનું દ્વાર આઠમું. ] ગુરુ જ્યારે પ્રશાંતચિત્તે વર્તતા સ્થિર હોય ને,
સુખાસને બેઠેલા વળી, જણાતા ઉપશાંત હેય ને, ઈદેણ આદિ વચન કહેવા, તત્પર જે એ હોય તે,
ત્યારે આજ્ઞા માગી ગુરુને, વદે મેધાવી શિષ્ય તે. (૨૪)
[ આઠ કારણે વંદના કરવાનું દ્વાર નવમું. ] પ્રતિક્રમણ સઝાયરને, કાયોત્સર્ગમાંહે અને,
અપરાધને ખમાવવા, આવેલ મોટા “સાધુને; આલેચના સંવરવળી, સંલેખનાદિ કાર્યમાં,
ગુરુવંદન કરવા કહ્યું, એ જ આઠ નિમિત્તમાં. (૨૫) [ દ્વાદશાવતવંદનના પચીસ આવશ્યકનું દ્વાર દશમું. ] અવનત બે યથાજાત એક, અને આવ7 બાર છે,
ચાર વાર શીષ નમન, તથા ગુપ્તિ ત્રણ છે; પ્રવેશ બે વાર વળી, નિષ્ક્રમણ એકવાર છે,
વંદન દ્વાદશાવમાં, આવશ્યક પચીશ એ જ છે. (૨૬) (પૂર્વોક્ત પચીશ આવશ્યકમાંથી એક પણ
આવશ્યકને વિરાધવાથી કર્મનિર્જરા થતી નથી. ) જે સાધુ દ્વાદશાવર્તથીવંદન કરતાં ગુરુને,
ઉક્ત એ પચીશમાંથી, વિરાધતાં એક સ્થાનને; વંદન વડે થતી કર્મની જે, નિજેરાના ફળતણે,
ભાગી તે બનતું નથી, ઉપગ રાખે તે તણે. (૨૭) [ મુહપત્તિની પશ્ચીશ પડિલેહણાનું દ્વાર અગિયારમું. ] દષ્ટિતણ પડિલેહણ, એકવાર કરવાની જ છે,
પષ્ફડા છ ઊર્થ વળી, કરવાના પછી તેહ છે;
