________________
વળી તેની પ્રત્યેનીકને ૭, રુણ૮ અને તર્જિત છે,
શઠ તથા હીલિત ને, વિપરિકુ ચિતરદેષ છે; દષ્ટાદષ્ટ શૃંગને, કરને કરમચનરક છે,
આશ્લિષ્ટ અનાશ્લિષ્ટ ને, ઊન ર૮ ઉત્તરચૂડ છે. (૩૩) મૂક” ને દ્વર તથા, ચૂડલિક ચરમ દેષ છે,
ગુરુવંદને બત્રીશ એ, દોષ તજવા ગ્ય છે; એ દોષ બત્રીશ શુન્ય જે, કતિકર્મ કરે ગુરુને. પામે તે અલ્પકાળમાં, મોક્ષ કે વળી સ્વર્ગને. (૩૪)
૧. ગુને અનાદરપણે સંભ્રમ (એટલે ચિત્તની ઉત્સુક્તા) સહિત જે
વંદન કરવું તે “અનાદત' (અનાદર) નામને પહેલે દેશ કહેવાય છે. [અર્થાત્ આદર રહિત વંદન કરે તે.] [ પ્રાકૃતમાં ગઢિય, સંસ્કૃતમાં “અનાદત' અને ભાષામાં
અનાદર – આદરરહિત એમ સમજવું. ] ૨. (જાતિ વગેરે) મદ વડે સ્તબ્ધ – અક્કડ - અભિમાની થઈને
ગુરુને જે વંદન કરવું તે “સ્તબ્ધ” નામને બીજે દેવ કહેવાય છે. [ અર્થાત્ અક્કડતા રાખીને વંદન કરે તે. ] આના બે ભેદ છે. વ્યસ્ત અને માવસ્તબ્ધ. (૧) વાયુ વગેરેના વિકારથી નહિ નમતું જે અંગ તે દ્રવ્યસ્તબ્ધ કહેવાય, અને (૨) વાયુ વગેરેના વિકાર વિના અભિમાનથી નહિ નમવું તે માત્ત કહેવાય.
આ બન્નેની ચઉભંગી આ પ્રમાણે [૧] દ્રવ્યથી સ્તબ્ધ અને ભાવથી અસ્તબ્ધ. [૨] ભાવથી સ્તબ્ધ અને દ્રવ્યથી અસ્તબ્ધ. [૩] દ્રવ્યથી સ્તબ્ધ અને ભાવથી સ્તબ્ધ. [૪] દ્રવ્યથી અસ્તબ્ધ અને ભાવથી અતબ્ધ.
