Dharmopadeshmala Vivaran

Author(s): Jinvijay
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai

Page 228

सङ्घ गुरुका शक्तिप्रकटने विष्णुकुमार- कथा |
जय हिन्छे पुत्ता वि य होंति धीर-थिर-चित्ता | मित्ताय चित्त-सरिसा निदेस-परा य परम- सुहडा ॥ वड तेओ कित्ती माहष्पं सयल - सत्य - विष्णाणं । परिविजिओ सोडीरं गुण-निवहो संपया बुद्धी ॥ किं जंपिएण बहुणा ? जं जं हियएण वंछए किंचि । तं सर्व्वं चिय सिज्झइ नरवणो धम्म - निरयस्स ॥ हलो फलमिणमो परलोए सुरभवो य मोक्खो य । पाले सवमिणमो सविसेसं साहुणो सवे ।।
अनं च - गह भूय - जलण तक्कर पिसाय-वेयाल - डाइणि- कयाणि । इति परचक्कवि हर- दुब्भिक्ख-भयाणि न हवंति ॥ जायइ सित्रमारुगां किं बहुना ? सङ्घ-कज-निष्पत्ती । विहरति जन्थ मुणिणो जणाण चिंतामणि- सरिच्छा || " तओ से संजायामरिसस्स न परिणयं गुरूण वयणं ति । अवि य - असुंदर पि भणियं को बड्ढे मूढ- पुरिसस्स । अहिणो खीरं पि विसं दिनं परिणमइ किं चोजं १ ॥ नासेइ दोस- जाणं (लं) गुरूवएसो गुणीण सूर छ । वइ नूणं तं चिय खलाण ससि-किरण-नियरो व ॥ सलिलं पिव गुरु-चयणं कण्णावडियं जणेइ मूढस्स । वलं जोग्गस्स पुणो सोहं चिय तालपत्तं व ॥ 'जइ सतह दिणाणं परओ पेच्छामि एत्थ भो ! समणं । तं बंधु समं पि अहं मारिस्सामो न संदेहो ॥'
१७३
S
10
18
तओ उआण-गया भणिया सूरिणा साहुणो - 'भो भो ! किमेत्थ काय ?' | एक्केण भणियं - 'विण्डुकुमारसाहु-वयणाओ उवसमिस्सइ नमुई, ता सो वाहिप्पउ । सो य अंगमंदिरे सेले तवं तप्पंतो चिट्ठा, ता जो विजावलेण गंतुं समत्थो सो वच्चउ' । एकेण मुणिणा भणियं - ' अहमागासेण वच्चामि, आगंतुं न सक्कुणोमि । गुरुणा भणियं - 'विहुकुमारो चिय आणेइ' । ' एवं ' ति पडिवजिऊण उप्पइओ आगासं । खणमेत्तेण य पत्तो तमुद्देसं । 'अवो ! किं पि गरुयं संघ - कज्जं, तेणेव वासारत्तम्मि आगओ' । तओ पण मऊण विण्डुसाहुं सिमागमण - पओयणं । थेव - वेलाए य तं घेत्तूण साहुं पयट्टो आगास-जाणं मुणी पत्तो गयपुरे । वंदिया मुणिणो । तओ साहु समेओ गओ विण्हुसाहू नमुइणो दंसणत्थं । तं मोत्तूण वंदिओ सङ्घेहिं पि महानरिंदाइएहिं । सुहासण- 20 त्थस्स धम्मक हाइ- पुब्वयं विण्हुणा - 'वासारतं जाव चिद्वंतु मुणिणो' । तेण भणियं 'किमेत्थ पुणरुतोवण्णा सेणं १, पंच दिवसाणि चिड़ंतु' । तेण भणियं - 'जह एवं, ता पट्टणे चाओ, उज्जाणे च्चिय ठायंतु । तओ संजायामरिसेण भणियं नमुइणा - 'किमेत्थ पुणरुत्तो ? चिउ ताव नगरमुञ्जाणं वा, मम रजे वि सङ्घ- पासंडाहमेहिं निम्मजाए हिं य-लजेहिं वेयाइ-दूसएहिं न ठायचं । ता तुरियं मम रजं मुयह, जइ जीविएण करूं । "
20