Dharmopadeshmala Vivaran

Author(s): Jinvijay
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai

Page 226

सह- गुरुकार्ये शक्तिप्रकटने विष्णुकुमार-कथा ।
१७१
ता आदिसंतु गुरुणो जेणाहमेव नासेमि वाद-गवं" । गुरुणा भणिओ - ' एवं कुरु' । तओ चेल्लएण भणिओ मंती - “भो ! जं तए संलत्तं, आणंदरूवं विसय-सुहं तमसंबद्ध, जेण केसि पि जम्मंतर - सुकय-कम्माण विस - विराग - सरिसमिणं ति ।
" तिण-संथार- निसण्णो मुणिवरो भट्ट -राग-मय-मोहो ।
जं पावइ मुत्ति-सहं कत्तो तं चक्कवट्टी वि ? ||”
जाणं पि कय-पावाणानंदरूवमिणं पडिहाइ, ताणं पि हु विजलया - विलसियं पिव थेवकालियं ति । अवि य
"सुरय- सुहं खल- मित्ती संझा-राओ सुरिंद-कोदंडं । कलिकाल - जीवियं जोव्वणं च मा मुणह दीहाई ॥"
जं च भणियं, 'सङ्घ- पासंड- दूसिओ जिणधम्मो तं पि न जुत्ति-संगयं ति । अवि य - 10 नाणा - पाडि - वियपिएस सधेसु चैव सत्थेसु । अच्चंत - विरुद्धेसु वि जीव - दया नवरि (र) मविरुद्धा ॥ तिनसया सट्टा पासंडीणं परोप्पर विरुद्धा | न य दूति अहिंसं सो धम्मो जत्थ सा सयला ॥ सा य इहs चिय कीरइ जीवाजीवाइ - जाणणाहिंतो । to पुण जीव श्चिय न मुणिति दया कओ चेव ? ॥ पत्तो वि य आयरिओ विसिट्ठ- सुर- मणुय खयहराईहिं । लच्छी विय बहु-दोसा पेडिवन्ना धम्म- कजेण ॥ जीयं जलबिंदु- समं संपत्तीओ तरंग - लोलाओ । सुमिणय- समं च पेम्मं धम्मि च्चिय आयरं कुणह ॥ भिक्खा पुण इह-परलोगे सुहावह त्ति कह वि । किलेस - विढत्तेण दव-जाएण होइ काणं पि । आहारो भिक्खा पुण जायइ एमेव पुण्णेहिं ॥ “अवधूतां च पूतां च मूर्खायैः परिनिन्दिताम् । चरन्माधुकरी वृत्तिं सर्वपापप्रणाशनीम् ॥”
25
जं च सिर मुंडनं सीसम्म भूइ पक्खेवणं तं बंभयारीण सत्थ-विहियं विभूसणं । अनं च न ति पुरिसा पूयारिहा, राग-दोस- मोहाणुगयत्ताओ, इयरपुरिस छ । जो विगय-राग-दोसो सवण्णू तियसनाह-नय-चलणो । सम्भूय - वत्थु - भणिरो सो पुजो तिहुयणस्सावि ॥
“ षट् शतानि युज्यन्ते पशूनां मध्यमे हनि [ : ] । अश्वमेधस्य वचनात् न्यूनानि पशुभिस्त्रिभिः ॥”
अवि य -
30
“कश्चिद् रागी भवति हसितोद्गीत-नृत्त-प्रपञ्चैः प्रद्वेष्टयन्यः प्रहरणगणव्यग्रपाणिः पुमान् यः । बिभ्रन्मोही स्फटिकविमलामक्षमालां यतस्ते तलिङ्गानामभवनमतः सर्ववित् त्वं विरागः ॥” अग्गहोतं पि पाणाइवायाइ - जुत्तत्तणओ न सुंदरं ति । अपि च
१ ह. क. पत्तिवत्ता ।
15
20