________________
धन्ना०
निज मंदिर, पासे स्थानक आपे ॥ श्र० ॥ ए ॥ मेरा तंबू तिहां प्रारोप्या, मालना गंज ते कीधा | व्यापारीने देई क्रियाणां दाम रोक तस लीधा ॥ श्र० ॥ १० ॥ विकलें एक नर निपजाव्यो, पाठ जणावी गमे ॥ ते कहें हूं मालवनो महिपति, चंमप्रद्योतन नामे ॥ ० ॥ ११ ॥ ए सघला बे श्रमचा सेवक, राणी सर्व श्रमारी ॥ दय गय रथ पायक सवि श्रमचा, प्रजा प्रमुख निधि सारी ॥ अ० ॥ १२ ॥ तव ते बांधी मारे तेहने, रे मूरख शं वो | ले ॥ ते राजा मालवनों महिपति, तूं गहिलो तृण तोले ॥ ८० ॥ १३ ॥ इम प्रतिदिन करतो ते नगरे, सघले ग्रथिल ते जाएयो । एक दिवस संध्या समये तव, नेद करण चित्त आयो ॥ ० ॥ १४ ॥ गणिका बेने गुप्त जे प्राणी, इंझणी सम पोते ॥ ते पासे तव नृत्य करावे, चंरुप्रद्योतन जोते ॥ ० ॥ १५ ॥ देखी रूप ते गणिका केरो, चंमप्रद्योतन चूक्यो । दूती मेली वात करावी, लादो ब्यो प्रजूको ॥ ८० ॥ १६ ॥ तव ते बोली मे तो नावूं, खप होय तो इहां श्रावे ॥ पिण श्रम स्वामी कार्य विशेषे, जव ते बाहिर जावे ॥ श्र० ॥ १७ ॥ दूतीए जइ वात जणावी, चंमप्रद्योतन दरख्यो । समय जोइने मेरे पेठो, अन्न| यकुमारे निरख्यो ॥ ० ॥ १८ ॥ रात्रि प्रहर जाते तस बांधी, ऊपर मार ते देते ॥ रथ में घाली खेमा चाल्या, मुखश्री शब्द कहे ते ॥ अ० ॥ १९॥ चंरुप्रद्योत कहे दूं राजा, मुजने
For Personal and Private Use Only
Jain Educationa International
उ० ४
U
w.jainelibrary.org
