________________
પ
શકવાની નથી. અને તેમ કરવાને કાઈપણ આસ્તિક સલાહુ પણ નહિ આપે. જ્યારે આવી સ્થિતિ છે, ત્યારે તેના વધારો કરવા તરફ મચ્યા રહેવું, એ કોઇ રીતે વ્યાજબી જણાતું નથી, આને માટે સીધેા અને સરળ માર્ગ એ છે કે જે દેવદ્રવ્ય ’ એકઠું થયેલું હાય, તેના વ્યય જીણોદ્ધારના કામેામાં કરવા, અને હવે પછી પૂજા-આરતિ વિગેરેમાં ખેલાતી એલીની ઉપજ દેવદ્રવ્ય ખાતે ન લઇ જતાં - સાધારણ ખાતે લઇ જવાનેા સંધે ઠરાવ કરવા જોઇએ. કારણ કે એ સુપ્રસિદ્ધ વાત છે કે દેવદ્રવ્ય” તરીકે કલ્પેલું દ્રવ્ય માત્ર મંદિર અને મૂર્તિઓના જ કાર્યમાં જઇ શકે છે, જ્યારે સાધારણ ખાતે કેપેલું દ્રવ્ય સાતે ક્ષેત્રોની અંદર કામમાં આવી શકે છે.
"
કદાચ કોઈ એમ ધારે કે—જો · બોલીનું દ્રવ્ય ’ સાધારણ ખાતામાં લઇ જવામાં આવશે, તો લોકો હજમ કરી જતાં ડરશે નહિં. ’ તો એ ધારવું પણ ઠીક નથી. અત્યારે · દેવદ્રવ્ય ' નું પણ ભક્ષણ અધર્મ બુદ્ધિ થવાથી કરનારા તો કરે છેજ. તેમ છતાં પણ આવી સ્થિતિ ઉપસ્થિત ક્યારે થાય છે, એ વિચારવું જોઇએ. જ્યારે દ્રવ્ય વધી પડે છે, સેંકડો અને હારોની સંખ્યામાં લોકોને ધીરવામાં આવે છે, અને મ્હોટી મ્હોટી પેઢીઓ ચલાવવામાં આવે છે, ત્યારેજ આવું પરિણામ આવે છે; પરન્તુ હું તો એમજ કહું છું કે—‘ દ્રવ્ય ' એકઠું કરી મુકવાની જરૂરજ શી છે? શા માટે સાધારણ ખાતે જે દ્રવ્ય એકઠું થાય, તેનો સાતે ક્ષેત્રામાં ઉચિત પ્રમાણે વ્યય ન થાય? જે દ્રવ્યનો વ્યય થતો રહે, તો ખીજાને હજમ કરી જવાનો પ્રસંગજ ક્યાંથી મળે ? આવા પ્રસંગો આવવાનું કારણ દેવદ્રવ્ય ' માં વધારો કરવાના લોભ સિવાય ખીજાં કાંઈ જ નથી. એવો લોભ ન રાખતાં નક્કી કર્યાં પ્રમાણે તેની વ્યવસ્થા થતી રહે, તો સાતે ક્ષેત્રાનું પોષણ થતું રહે, અને કોઈને હજમ કરવાનો પ્રસંગ પણ ન મળે.
C
>
હવે એ પણ જણાવવું જરૂરનું છે કે-ઉપર કહ્યા પ્રમાણે પૂજાઆરતિ વિગેરેમાં ખેલાતી મેલીનું દ્રવ્ય સાધારણ ખાતે લઇ જવાનેા ઠરાવ કરવામાં કંઇ શાસ્ત્રીય ઢાષ પણ જોવામાં આવતા
