________________
૧૭
ચવારિ ગુપ્તગાથા મળી અને તેને પ્રગવિધિ પણ મળી. આવ્યું. પણ તે અશુદ્ધપ્રાય છે. ચારિના સ્થળે ત્યાં “ચતસ” જોઈએ. તે ચાર પાનાં પ્રથમ ચરણે આ રીતે છે –
यः संस्तुवे गुणमृतां सुमनो विभाति, (१) इत्थं जिनेश्वरः सुकीતૈયત કરી તે (૨), નાનવિર્ષ મુકુળ જુનાગુખ્યા (૨) અને (9) seતું તે માનવવીઃ ”
આ પશે દિગંબરાનુસારી ૪૮ પદોમાં આવેલાં ચાર પોની અપેક્ષાએ જુદાં છે, એટલે કદાચ આ ચાર પળે ગુપ્ત હોય, પણ આ લેકેની સાધના માટે જે વિધાન તેમની સાથે લખાયું છે, તેમાં તયજ્ઞોપવીતને કંઠમાં ધારણ કરવાનું અને રાત્રિએ હવન કરવાનું જે લખાયું છે, તે શ્વેતાંબર સંપ્રદાયથી વિરુદ્ધ છે.
છતાં પાલીતાણાના શ્રી જિનપાચંદ્રસૂરિજ્ઞાનભંડાર વડે છપાયેલ ગુણકરકૃતિવાળી ભકતામસ્તેત્રની ભૂમિકામાં શ્રીજિનવિજ્યસાગરજીએ લખ્યું છે કે “નિરાળમદો. તિ દ્વાઝાર.” અર્થાતજિનેશ્વરના આઠપ્રાતિહાર્યોમાંથી ૪ પ્રાતિહાર્યોનાં પોને તેઓની મહાપ્રભાવશાલિતાને લીધે લાભાલાભ વિચારતાં દીર્ધદશી પૂર્વાચાર્યોએ ભંડારેમાં ગુપ્ત કરી દીધાં છે, અત્યારે તે દુર્લભ છે અને જે પ્રયાસ કરવાથી મળી જાય તે પણ તેને ઉપયોગ કરે નહિ. અને તેની પુષ્ટિમાં જણાવ્યું છે કે ભકતામર સ્તોત્રનાં આ પની. જેમ ઉવસગ્ગહરે તેત્રની એક ગાથા, જાતિયણ-સ્તંત્રની બે ગાથાઓ, અજિતશાંતિસ્તોત્રની ૨ ગાથાઓ, અને નિમિત્તેત્રની સ્ફલિંગ સંબંધી બે ગાથાઓ પણ પૂર્વાચાર્યોએ કારણવશ ભંડારગત કરી છે. એટલે આ વિષય સંશચાસ્પદ જ છે.
