Bhagwati sutram Part 01

Author(s): Abhaydevsuri,
Publisher: Agamoday Samiti

Page 624

व्याख्याप्रज्ञप्तिः अभयदेवीया वृत्तिः १
॥३११॥
तत्क्षीणं तपोरोगादिभिर्यस्य सः क्षीणभोगी क्षीणतनुर्दुर्बल इतियावत्, 'णो पभु'त्ति न समर्थः 'उडाणेणं' ति ऊङ्खभवनेन 'कम्मेणं'ति गमनादिना 'बलेणं'ति देहप्रमाणेन 'वीरिएणं'ति जीवबलेन 'पुरिसक्कार परक्कमेणं ति पुरुषाभि|मानेन तेनैव च साधितस्वप्रयोजनेनेत्यर्थः 'भोगभोगाई' ति मनोज्ञशब्दादीन् 'से नूणं भंते ! एयमहं एवं वयह' | अथ निश्चितं भदन्त ! एतम्-अनन्तरोक्तमर्थमेवम्- अमुनैव प्रकारेण वदथ यूयम् ? इति प्रश्नः पृच्छतोऽयमभिप्रायःयद्यसौ न प्रभुस्तदाऽसौ भोगभोजनासमर्थत्वान्न भोगी अत एव न भोगत्यागीत्यतः कथं निर्जरावान् ! कथं वा देवलो - कगमनपर्यवसानोऽस्तु ?, उत्तरं तु 'नो इणट्टे समट्टे'त्ति, कस्माद् ?, यतः 'पभू णं से' ति स क्षीणभोगी मनुष्यः | 'अन्नतराई 'ति एकतरान् कांश्चित्क्षीणशरीरसाधूचितान् एवं चोचितभोगभुक्तिसमर्थत्वाद्भोगित्वं तत्प्रत्याख्यानाच्च तत्त्यागित्वं ततो निर्जरा ततोऽपि च देवलोकगतिरिति । 'आहोहिए णं'ति 'आधोऽवधिकः' नियतक्षेत्रविषयावधि - ज्ञानी 'परमाहोहिए णं'ति परमाधोऽवधिकज्ञानी, अयं च चरमशरीर एव भवतीत्यत आह- 'तेणेव भवग्गहणेणं | सिज्झित्तए' इत्यादि ॥ अनन्तरं छद्मस्थादिज्ञानवक्तव्यतोक्ता, अथ पृथिव्याद्यज्ञानिवक्तव्यतोच्यते
जे इमे भंते! असन्निणो पाणा, तंजहा- पुढविकाइया जाव वणस्सइकाइया छुट्ठा य एगतिया तसा, एए णं अंधा मूढा तमंपविट्ठा तमपडलमोहजाल पडिच्छण्णा अकामनिकरणं वेदणं वेदतीति वत्तवं सिया ?, | हंता गोयमा ! जे इमे असन्निणो पाणा जाव पुढविकाइया जाव वणस्सइकाइया छट्ठाय जाव वेदणं वेदतीति | वत्तवं सिया ॥ अस्थि णं भंते ! पभूवि अकामनिकरणं वेदणं वेदंति ?, हंता गोयमा ! अत्थि, कहन्नं भंते !
७ शतके उद्देशः ७
॥३११॥