Avashyakasutram Part_1

Author(s): Bhadrabahuswami, Malaygiri,
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

Page 584

*
*
*
कोणे सामी पडिमं ठितो, सो गोसालो तस्स मुहे सागारियं दाउं ठितो, तत्थवि तहेव कहियं, पिट्टितो य, मुणिउत्तिकाऊण मुक्को ॥ अमुमेवार्थमुपसंहरन्नाह
आलभियाए वासं कुंडग तह देउले पराहुत्तो। मद्दण देउल सागारियं मुहे दोसुवि मुणित्ति ॥४८॥ । भगवान् आलभिका नगरी गतवान् , तत्र सप्तमो वर्षारात्रस्तदा चातुर्मासक्षपणं कृतवान्, ततो भगवान् कुंडके सन्निवेशे गतः, तत्र देवकुले-वासुदेवायतने गोशालः पराहुत्तः-पराङ्मुखो वासुदेवप्रतिमामुखस्याधिष्ठानं दत्तवान् ,
ततो भगवान् मद्दणानाम्नि ग्रामे गतः, तत्र गोशालो देवकुले-बलदेवायतने बलदेवप्रतिमामुखे सांगारिक-साधनं ६ दत्त्वा स्थितवान् , 'दोसुवित्ति द्वयोरपि पूर्वतरं वासुदेवगृहे अत्र च बलदेवगृहे कदर्थितः, केवलं मुणितो इतिहै पिशाच इतिकृत्वा मुक्तः ॥
ततो सामी बहुसालगो नाम गामो, तत्थ सालवणं नाम उजाणं, तत्थ गतो तत्थ सालज्जा वाणमंतरी, सा वाणमंतरी पूर्व करेइ, अन्ने भणंति-सा कडपूयणा वाणमंतरी भगवतो पडिमागयस्स उवसग्गं करेइ, ताहे परिसंता महिमं करेइ,18 ततो निग्गया गया लोहग्गलं रायहाणिं, तत्थ जियसत्तू राया, सो अन्नेण राइणा समं विरुद्धो, तस्स चारपुरिसेहिं गहिया न साहेति, ततो चारिएत्तिकाऊण रन्नो अत्थाणीवरगयस्स उवढविया, तत्थ य उप्पलो अढियगामातो पुधमेवागतो अच्छइ, सो य ते य आणिते दट्टण उद्वितो, तिक्खुत्तो वंदइ, पच्छा सो भणइ-न एस चारितो, एस सिद्धत्थरायपुत्तो, धम्मवरचकवट्टी एस भयवं, लक्खणाणि य से पेच्छह, तत्थ सकारेऊण मुको ॥ अमुमेवार्थमुपसंहरनाह
**
*
***