Arambhsiddhi Lagnashuddhi Dinshuddhi

Author(s): Udayprabhdevsuri, Haribhadrasuri, Ratshekharsuri
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 369

॥ पञ्चमो विमर्शः॥
३३३ अर्थ-रवि, मंगळ, शनि, राहु अथवा शुक्र जो सातमा स्थानमा रह्या होय तो प्रतिष्ठा करनार गुरुने, प्रतिमा स्थापन करनारने अने बिंबने पण शीघ्रपणे हणे . श्रा श्लोक प्रतिष्ठाने आश्रीने जाणवो.
लग्ना एम्बुध स्मर ७ गो राहुः सर्वकार्येषु वर्जितः।
त्रिषडेकादशः शस्तो मध्यमः शेषरा शिषु ॥ ३४॥ अर्थ-पहेला, चोथा अने सातमा स्थानमा रहेलो राहु सर्व कार्यमां वयं . त्रीजा, बना अने अगीयारमा स्थानमा रह्यो होय तोते शुलने,अने ते सिवाय बीजां स्थानोमां रह्यो होय तो ते मध्यम जे.
सर्व कार्यमां एटले दीक्षा, प्रतिष्ठा विगेरे ( विवाह ) कार्यमां. केतुने माटे नारचंत्रमा कडं ले के-“पहेला अने सातमा स्थानमा रहेको तथा चंजे करीने युक्त एटले चंनी साथे रहेलो केतु तजवा योग्य , त्रीजा, बज अने अगीयारमा स्थानमा रह्यो होय तो ते ग्रहण करवा योग्य (शुन्न), अने बाकीनां स्थानोमां रह्यो होय तो ते मध्यम जे." श्रा उपरथी ए सिद्ध थयु के-राहु जो नवमे के बारमे रह्यो होय तो ते पण श्रेष्ठ ने. अन्यथा (जो श्रेष्ठ न होय तो) केतुने त्रीजा के बम स्थाननी प्राप्तिनो असंभव थाय.
श्रा रीते सामान्यथी घटिका लग्नने विषे वयं दोषो कह्या.
हवे प्रतिष्ठादिक सर्व कार्यना घटिका लग्नमां साधारण नंग आपनारी (अशुल) ग्रहोनी संस्था ( व्यवस्था) या प्रमाणे .-शनि, रवि, चंग बने मंगळ लग्नमां रह्या होय तो ते अशुन्न , चंज, मंगळ, बुध, गुरु अने शुक्र आठमा स्थानमा रह्या होय तो ते अशुन चे, चं, शुक्र, लग्ननो स्वामी थने तेना अंशनो स्वामी के स्थाने रह्या होय तो ते अशुल ने, तथा सातमा स्थाने रहेखा सर्वे ग्रहो अशुन . ते विषे त्रिविक्रम कहे जे के
"त्याज्या लग्नेऽब्धयो ४ मन्दात् षष्ठे शुक्रेन्ऽलग्नपाः।
रन्ध्रे चन्मादयः पञ्च सर्वेऽस्तेऽजगुरू समौ ॥१॥" "खग्नने विषे शनिथी श्रारंजीने चार ग्रहो (शनि, रवि, चंड, मंगळ ) वर्ण्य , उहा स्थानने विषे शुक्र, चंज अने लग्ननो स्वामी वर्ण्य , आठमा स्थानमां चंथी
आरंजीने पांच ग्रहो (चंज, मंगळ, बुध, गुरु, शुक्र) वर्ण्य , तथा सातमा स्थानने विपे सर्वे ग्रहो वयं ने, परंतु केटलाकना मते चंद्र अने गुरु एबे ग्रहो सातमा स्थानमा सम एटले उदासी ( मध्मय ) जे. अहीं राहुने शनि जेवो जाणवो.”