Agam Suttani Satikam Part 19 Bruhat kalpa

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 477

४७४
बृहत्कल्प-छेदसूत्रम् -२-३/९५ देयम् । अथ द्वावपि बहुश्रुतौ ततो यश्चिन्तनिकाकारकस्तस्य दातव्यम् । अथ द्वावपि चिन्तनिकाकारकौ ततो यस्तत्र जातिस्थविरस्तस्य दातव्यम् । अथ द्वावपि जातिस्थविरौ ततो यस्तपस्वी तस्य दातव्यम् । अथोभावपि तपस्विनौ ततो योऽभाषिकस्तस्मै दातव्यम् । अथ द्वावप्यभाषिको भाषिकौ वा ततो यो लब्धिमान् तस्मै प्रदातव्यम् ।
प्रकारान्तरेण यथारत्नाधिकपरिपाटीमाह[भा.४३१८] आयरिए य गिलाणे, परित्त पूया पवत्ति थेर गणी।
सुत भासा लद्धीए, ओमे परियागरातिनिए । वृ-आचार्यस्य पूर्वं विशिष्टानि वस्त्राणि दत्वा ततो ग्लानस्य दातव्यानि । ततः परीत्तोपधेः, ततः “पूय"त्ति चूर्ण्यभिप्रायेण पूजनार्हस्य' उपाध्यायस्य बृहद्भाष्याभिप्रायेण तु पूजनार्हस्य' गुरुसम्बन्धिपितृ-पितृव्यादेः, ततः प्रवर्तिनः, तदनन्तरं स्थविरस्य, ततः “गणि" त्ति गणावच्छेदिकस्य, ततः श्रुतसम्पन्नस्य, ततोऽभाषिकस्य, ततो लब्धिमतोयथाक्रमंदातव्यम् । अर्धापक्रान्तिचारणिकाप्राग्वत् कर्तव्या । तदनन्तरं यो यः पर्यायरालिकस्तस्य तस्य प्रथमम्, अवमरालिकस्य तु पश्चाद् यथाक्रमं दातव्यम्॥
एवं तावत् सङ्घाटकेनानीतानां विधिरुक्तः । अथ वृन्देनानीतानां यो विधिस्तमभित्सुराह[भा.४३१९] नेगेहिं आनियाणं, परित्त परियाग खुभिय पिंडेत्ता।
आवलिया मंडलिया, लुद्धस्स य सम्मता अक्खा ॥ वृ-अनेकैः साधुभिरानीतानांवस्त्राणांपरिभाजनेविधिरुच्यते-आचार्यादिक्रमेण परीत्तोपधीनां यावद् दत्त्वा ततोये पर्यायरालिकास्तेषामहिण्डमानानामपि प्रथमतो दातव्यम् ।तत्र च यैस्तानि वस्त्राणि समानीतानि ते 'पिण्डित्वा' सम्भूय 'क्षुभितं' क्षोभं कुर्वीरन्, कलहमिति यावत् । कश्चितु ब्रूयात्-आवलिकया मण्डलिकया वा विभजनं विधीयताम् । “लुद्धस्स य सम्मता अक्ख" त्ति कस्यापि पुनर्लुब्धस्याक्षान् पातयित्वा वस्त्रविभजनमभिमतम् । एष सङ्ग्रहगाथासङ्केपार्थः॥
साम्प्रतमेनामेव विवरीपुराह[भा.४३२०] गेण्हंतु पूया गुरवो जदिटुं, सच्चं भणामऽम्ह वि एयदिटुं।
अणुण्हसंवट्टियऽकक्कसंगा, गिण्हंतिजं अनि न तं सहामो॥ वृ-अहिण्डमानानां वस्त्रषु दीयमानेषु ये वस्त्रणामानेतारस्ते ब्रवीरन्-यद् ‘इष्टं' मनोऽनुकूलं वस्त्र गुरवो गृह्णन्ति तत् ते सकलगच्छस्वामितया पूज्या इति कृत्वा गृह्णन्तु, यद् गुरुणामुत्कृष्टं वस्तु दीयते तत् 'सत्यम्' अवितथमिति वयमपि भणामः, न केवलं वचसैव भणामः किन्तु मनसाऽप्यस्माकमेतदिष्टमेव, परमनुष्णेन-भिक्षापरिभ्रमणाभावादुष्णलगनाभावेनसंवर्तितानिवर्तुलीभूतानि अतएवाकर्कशानिअङ्गानि-पाणि-पाद-पृष्ठोदरप्रभृतीनियेषां तेऽनुष्णसंवर्त्तिताककशाङ्गा एवंविधाः सन्तो यद् ‘अन्ये' अहिण्डमानाःप्रथमं गृह्णन्ति न तद् वयं सहामहे ।। [भा.४३२१] आगंतुगमादीनं, जइ दायव्वई तो किणा अम्हे ।
कम्मारभिक्खुयाणं, गाहिज्जामो गइमसग्धं । वृ-आगन्तुकाः-उपसम्पत्तारस्तेषाम् आदिशब्दाद् ग्लानादीनां च यदि दातव्यानि वस्त्राणि ततः “किण" त्ति केन कारणेन वयं कर्मकारभिक्षुकाणां' देवद्रोणीवाहकभिक्षुविशेषाणां गतिम्