________________
વિપાક અંગસૂત્ર-સટીક અનુવાદ
૧/૩/૨૩
ઉસુક્ક-શુકરહિત ચાવતું શબ્દથી ક્ષેત્ર-પશુ આદિના રાજાને દેવાના કરરહિત. અભડપવેસ-કૌટુંબિક ઘરોમાં રાજાના સુભટોનો પ્રવેશ નહીં. દંડ-નિગ્રહ, તેનાથી નિવૃત, કુદંડિમ-અસભ્ય નિગ્રહોથી રહિત, જે મહોત્સવ. અધરિમ-ઋણદ્રવ્ય માફ, અંધારણીય-દેવાદાર રહિત, અનુદ્ભૂત-આનુરૂપેણ વગાડવા માટે ઉદ્દિાd,
નુત-વગાડવા માટે વાદક વડે ન ત્યજાયેલ મૃદંગ. અમિલાયમHદામ-સ્વાનપપમાળા, નાડઈક્લકલિત-નાટક પાત્રો વડે યુક્ત. તાલાચરાનુચરિત-પેક્ષાકારી વડે સેવાયેલ. * * - નારેદ - યથા યોગ્ય. - ૪ -
નાઈવિગિટ્ટ-અત્યંત દીર્ઘ, અદ્ધાણ-પ્રયાણક, માર્ગ. બસહિપાયાસ-વાસિક પ્રાતઃભોજન. - ૪ -
શંકા-જ્યાં તીર્થકર વિચરે તે દેશમાં પચ્ચીશ કે બાર યોજન સુધી તીર્થકરના અતિશયથી વૈરાદિ અનર્થો ન થાય - - તો ભગવંત મહાવીર પરિમતાલમાં હતા ત્યારે અગ્નિ સેનનો વૃતાંત કેમ થયો ? . . . આ સર્વે અર્થ-અનર્થ પ્રાણીના પોતાના કરેલા કર્મથી જ ઉત્પન્ન થાય છે તે કર્મ સોપકમ અને નિરપક્રમ બે ભેદે છે. તેમાં સોપકમ કર્મ જ જિન અતિશયથી શાંત થાય, પણ નિરૂપકમ કર્મ તો અવશ્ય ફળરૂપે વેદવા જ પડે. • x • તે જિનઅતિશયથી શાંત ન થાય.
મુનિ દીપરત્નસાગરે કરેલ અધ્યયન-૩-નો ટીકાસહિત અનુવાદ પૂર્ણ
છું અધ્યયન-૪-“શકટ' $
– X - X - X - X – • સૂત્ર-૨૪ :
ચોથા આધ્યયનનો ઉોપ કહેવો. હે જં! તે કાળે, તે સમયે સાહજણી નામે નગરી હતી, તે ઋદ્ધ-નિર્ભયન્સમૃદ્ધ હતી. તે સાહંજણીની બહાર ઉત્તર-પૂર્વ દિણિ ભાગમાં દેવરમણ નામે ઉધાન હતું. તેમાં અમોઘ યક્ષનું પુરાતન ચાયતના હતું. તે સાહંજણીમાં મહાચંદ્ર નામે મહાનુ રાજ હતો. તેને સુસેન નામે સામભેદ-દંડ વડે નિગાહ કરવામાં કુશળ અમાત્ય હતો. સુદનિા નામે ગણિકા હતી.
તે સાહંજણી નગરીમાં સુભદ્ર નામે આદ્ય સાર્થવાહ રહેતો હતો. તેને સુભદ્રા નામે અહીન પૂર્ણ પચેન્દ્રિય પત્ની હતી. તે સુભદ્રનો પુત્ર અને ભદ્રાનો આત્મજ એવો શકર નામે અહીન પુત્ર હતો.
તે કાળે, તે સમયે શ્રમણ ભગવંત મહાવીર પધાય. પપૈદા અને રાજ નીકળ્યા, ભગવંતે ધર્મ કહ્યો, પરદા પાછી ગઈ.
તે કાળે, તે સમયે ભગવત મહાવીરના મોટા શિષ્ય યાવતું રાજમાર્ગ પ્રવેશ્યા. ત્યાં ઘણાં હાથી, ઘોડા, પુરુષો હતા. તે પુરષો મણે એક સ્ત્રી સહિત પુરને જોયો. તેને અવકોટક બંધને બાંધેલ, નાક-કાન કાપેલ, ચાવતુ ઉદ્ઘોષણા કરાવાતી હતી. ગૌતમસ્વામીને પૂર્વવત વિચાર યાવતુ ભગવંતે ઉત્તર આપ્યો. -
- હે ગૌતમ! તે કાળે, તે સમયે આ જ જંબૂદ્વીપ દ્વીપમાં ભરતક્ષેત્રમાં છગલપુર નામે નગર હતું. ત્યાં સિંહગિરિ નામે મહાન રાજા હતો તે નગરમાં છણિક નામે કસાઈ રહેતો હતો. તે ઋદ્ધિમાન, ધાર્મિક ભાવતું પત્યાનંદ હતો. તે છણિક કસાઈ ઘણાં બકરા, ઘેટા, રોઝ, બળદ, સસલાસૂર પસંય, સિંહ, હરણ, મોર અને પાડાને સેંકડો-હજારોની સંખ્યામાં વાડામાં બાંધી રાખતો હતો. બીજ પણ ત્યાં ઘણાં પરષો દૈનિક વેતન અને ભોજનથી ઘણાં બકરા યાવતુ ડાનું રક્ષણ અને પાલન કરતા હતા.
બીજા પણ ઘણાં પરષો બકરા આદિને યાવતું ઘરમાં ઘેલા-રાખતા હતા. બીજા પણ ઘણાં પુરો દૈનિક વેતન અને ભોજનશી (રાખેલા જે) સેંકડો-હજારો બસ આદિને મારી નાંખતા હતા, તેના માંસને છરી આાદિથી કાપીને કકડા કરતા હતા, કરીને છણિક કસાઈને આપતા હતા.
બીજ પણ ઘણાં પુરુષો તે ઘણાં બકરા ચાવત્ પાડીના માંસને તવાકવલ્લી-કંદૂક-ભર્જનક-અંગારામાં તળતા-મુંજતા-પકાવતા અને રાજમાર્ગમાં અાજીવિકાને કરતા રહેતા હતા. તે છણિક કસઈ પોતે પણ ઘણાં બકરા યાવતુ ભેંસના માંસને પકાવી-તળી-ભુજીને સુરા સાથે આસ્વાદતો વિચરતો હતો. ત્યારે તે છણિક કસાઈ, આ કમોંથી ઘણાં જ મલિન પાપકર્મોન ઉપાર્જિત કરી છoo વર્ષનું પરમ આયુ પાળીને મરણ અવસરે મૃત્યુ પામી ચોથી નારકીમાં ઉત્કૃષ્ટ દશ સાગરોપમ સ્થિતિક નૈરયિકપણે ઉપજ્યો.
[16/4
