Agam 39 Mahanisiham Chattham Cheyasuttam Mulam PDF File

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Deepratnasagar

Page 123

पायच्छित्तं अनुपवेसेइ अन्नमवि जं किं चि पायच्छित्ताणुयं, एते णं अत्येणं खण्ड-खंडीए समनुचेट्टे, एवं तु समोगाढं किंचूनं, पुरिवड्ढं ।
एयावसरंमि उ जे णं पडिक्कमंते इ वा वंदंते इ वा सज्झायं करते इ वा संचरते इ वा परिभमंते इ वा गए इ वा ठिए इ वा बइठ्ठलग्गे इ वा उद्वियल्लगे इ वा तेउ-काएण फुसियल्लगे भवेज्जा, से णं आयंबिलं । न संवरेज्जा, तओ चउत्थं ।
अन्नेसिं तु जहा जोग्गं जहेव पायच्छित्ताणं पविसंति तहा स-सत्तीए तवो-कम्मं नाणुट्ठिएइ तओ चउगुणं पायच्छित्तं तं एव बीय-दियहे उवइसेज्जा, जेसिं च णं वंदंताण वा पडिक्कमंताण वा दीहं वा मज्झारं वा छिदिऊणं गयं हवेज्जा तेसिं च णं लोय-करणं अन्नत्थगमनं तं मानं उग्गएयाइं न कुव्वंति, तओ गच्छ बज्झे ।
जे णं तु तं महोवसग्ग-साहगं उप्पाइगं दुन्निमित्तं अमंगलावहं हविया, जे णं पढमपोरिसीए वा बीय-पोरिसीए वा चंकमणियाए परिसक्किरेज्जा अगालसन्निए इ वा छडिकडे इ वा से णं जइ चउव्विहेणं न संचरेज्जा, तओ छ8 | दिया थंडिल्ले पडिलेहिए राओ सन्नं वोसिरेज्जा समाहीए इ वा, एगासनगं गिलाणस्स, अन्नेसिं त् छटुं एव ।
जइ णं दिया न थंडिल्लं पच्चप्पेहियं नो णं समाही संजमिया अपच्चप्पेहिए थंडिल्ले अपच्चुप्पेहियाए चेव समाहीए रयणीए सन्नं वा काइयं वा वोसिरेज्जा, एगासनगं गिलाणस्स, सेसाणं दुवालसं अहा णं गिलाणस्स मिच्छुक्कडं वा । एवं पढम, बीय-पोरिसीए वा सुत्तत्थ-अहिज्जणं मोत्तूणं जे णं इत्थी-कहं वा भत्त-कहं वा देस-कहं वा राय-कहं वा तेण-कहं वा गारत्थिय-कहं वा अन्नं वा असंबद्धं रोघट्टज्झाणोदीरणा कहं पत्थावेज्ज वा उदीरेज्ज वा कहेज्ज कहावेज्ज वा, से णं संवच्छरं जाव अवंदे ।
अह णं पढम-बीय-पोरिसीए जइ णं कयाइं महया कारण-वसेणं अद्ध-घडिगं घडिगं वा सज्झायं न कयं, तत्थ मिच्छुक्कडं गिलाणस्स, अन्नेसिं निव्विगइयं दढ-निद्रं । तेण वा गिलाणेण वा जइ णं कहिं चि केणइ कारणेणं जाएणं असइं गीयत्थ-गुरुणा अणणुण्णाएणं सहसा कयाई बइठ्ठपडिक्कमणं कयं हवेज्जा, तओ मासं जाव अवंदे चउ-मासे जाव मुणेव्वयं च ।
जे णं पढम-पोरिसीए अणइक्कंताए तइय-पोरिसीए अइक्कंताए भत्तं वा पानं वा पडिगाहेज्ज वा परिभुजेज्जा वा, तस्स णं पुरिवड्ढणं । चेइएहिं अवंदिएहिं उवओगं करेज्जा, पुरिवड्ढं । गुरुणो अंतिए न उवओगं करेज्जा, चउत्थं । अकएणं उवओगेणं जं किंचि पडिगाहेज्जा, चउत्थं । अविहीए उवओगं करेज्जा, खवणं ।।
भत्तट्ठाए वा पाणट्ठाए वा भेसज्जट्ठाए वा सकज्जेण वा गुरु-कज्जेण वा बाहिर-भूमीए निग्गच्छंते णं गुरुणो पाए उत्तिमंगेण संघट्टेत्ताणं आवस्सियं न करेज्जा पविसंते घंघसालाईस् णं वसही दुवारे निसीहियं न करेज्जा, पुरिवड्ढं । सत्तण्हं कारण-जायाणं असई वसहीए बहिं निगच्छे, गच्छ-बज्झो | एगो गच्छे, उवट्ठावणं । अज्झयणं-७ / चूलिका-१
अगीयत्थस्स गीयत्थस्स वा संकणिज्जस्स वा भत्तं वा पानं वा भेसज्जं वा वत्थं वा पत्तं वा दंडगं वा अविहीए पडिगाहेज्जा गुरूणं च न आलोएज्जा तइय-वयस्स छेदं, मासं जाव अवंदे मूणेव्वयं च ।
दीपरत्नसागर संशोधितः]
[122]
[३९-महानिसीह