Agam 38 Chhed 05 Jitkalpa Sutra Shwetambar Agam Guna Manjusha

Author(s): Gunsagarsuri
Publisher: Jina Goyam Guna Sarvoday Trust Mumbai

Page 21

※G
(३८-२) पंचकप्पभास पंचम छेयसुत
T
करणे जड्डुं तु छम्मासे ॥२॥ मोत्तुं गिलाणकज्जे दुम्मेहं वावि पाढि छम्मासे । ताहे तं दुम्मेहं जोऽविय करणम्मि सो जड्डो ||३|| छण्हुवरि तेसि दोण्हवि आयरिओ अण्ण गाहें छम्मासा | पच्छ । अण्णो ततिओ सोऽविय छम्मास परियट्टे || ४ || जोऽविय तं गाहेती सिस्सो तस्सेव सो हवति ताहे । तहवि ण गिण्हे जदि हू कुलगणसंघे विचिता ॥ ५॥ दुविहो य होति कीवो अभिभूओ चेव अणभिभूतो य । अभिभूतोऽविय दुविहो आलिद्धनिमंतणाकीवो ||६|| दुविहो य अणभिमूओ दिठ्ठीकीवो य सद्दकीवो य । एतेसि विसेसमिणं वृच्छामि अहाणुपुववीए ||७|| आलिद्धो जो णिवडति इत्थीहिं एस पढमओ कीवो। जो पुण पडति णिमंतिउ सो होति णिमंतणाकीवो ||८|| दुव्वियडदुण्णिसण्णं णिगिणमणायारसेविणि वावि । दट्ठूणं जो खुब्भति दिठ्ठीकीवं तयं बिति ||९|| अह साहम्मीणं तहऽण्णधम्मिणं अहव वावि गिहियाणं । इत्थीओ दट्टुणं खुब्भति दिठ्ठीय कीवो सो ॥ ४०० ॥ भासाभूसण तह गीतसद्द परियारसद्दमहवावि । सोऊणं जो खुब्भति सो भण्णतिं सद्दकीवोत्ति ॥ १ ॥ मोहुक्का ते करेज्ज दोसे इमे णिरुभंता । सज्जं इत्थिग्गंहणं मरणं अहवावि ओहाणं ||२|| आलिद्धणिमंतणदिठ्ठिसद्दकीवाण होति आरूवणा । चउगुरू छग्ग्रू छेदो मूलं च जहक्कमेणं तु ||३|| एत्थं दो आदिल्ले जदि दिक्खे तो हु एव परियट्टे। जावज्जीवं णियमियचरित्तसंघातसहिएहिं ॥४॥ दिठ्ठी य सद्दकीवो णवरं दिक्खेज्ज उत्तिमम्मि । अण्णह ण तेसि दिक्खा एवं कीवो समक्खातो ॥५॥ रोगेण व वाहीण व अभिभूयस्सा ण कप्पती दिक्खा। गंडीकोढादीओ सोलसहा हवति रोगो उ || ६ || वाही पुण अठ्ठाविहो कोठ्ठा (ढा) दीओ तु होति णायव्वो । तं रोगवाहिघत्थं दिक्खते ऊ इमे दोसा ||७|| छक्कायसमारंभो णाणचरित्ताण चेव परिहाणी । घंसण पीसण पयणं दोसा एवंविहा होति ||८|| जाता अणांहसाला समणाविय दुक्खिया तिगिच्छंता । तेविय पउणा संता होज्ज व समणा ण वा होज्जा ||९|| अक्कंतिओ य णो पागइओ गामदेसअद्धाणे । तक्करखाणगतेणो परूवणा तेमिसा होति ॥४१०|| अक्कंतिओ अडाडा पागइओ छिराय अहव पागतिणं । हरती गामाईणं अंतर अहवावि तेसिं तु ॥१॥ तेणेव कम्मेणं जीवति णऽण्णेण तक्करो स खलु । खत्ताइं जो खणती खाणगतेणो भवे स खलु ॥ २॥ सो पुण तेणो चउहा दव्वे खित्ते य काल भावे य । एतेसि चउण्हंपी पत्तेय परूवणं वोच्छं ||३|| सच्चित्ते अच्चित्ते सीमेऽविय होति दव्वतेणो हु । सच्चित्ते दुपयादी दुपदे दासाइयं होति || ४ || गोमादी य चउप्पय अपदं फलधण्णमादियं होति । अच्चित्त हिरण्णादी दुपयादि सभंड मीसम्म ||५|| एमादि दव्वतेणो साहम्मियण्णधम्मियागिहीणं । तेणितो सो तिविहो उक्कोसो मज्झिम जहण्णो ||६|| हयगनमाणिक्काणि य तेणितो तेणतो उ उक्कोसो। खत्तखणकण्हवन्नियगोणीतेणो तु मज्झिमओ ||७|| गंठीभेदग पहियजणदव्वहारी जहण्णतेणो तु । एक्केक्स्स य एत्तो पडिच्छगपडिच्छगो चेव ||८|| सगदेसपरविदेसे अंतर तेणे य होति खित्तम्मि । राइंदियावि काले भावम्मि य णाणतेणादी ||९|| गोविंदज्जो णाणे दंसणसुत्त हेत्तुठ्ठा वा । पारंचिगउवचरगा उदायिवहगादओ चरणे ||४२०|| दव्वादितेण एसो पव्वावेतुं ण कप्पए सव्वो । समणाण व समणीण व पव्वाविंते इमे दोसा ॥१॥ वंधण रोहण तालण दासत्तं मारणं च पाविज्जा । णिव्विसयं व णरिंदो करेज्ज संघपि सो रुट्ठो ||२|| अजसो य अकित्ती या तंमूलागं तहिं पवयणस्स । ठाति गिहीणवि एवं सव्वे एयारिसा मण्णे ||३|| सग्गामपरग्गामे सदेसपरदेस अंतो बाहिं वा । दिट्ठमदिक्कोसा मज्झिमजहणे इम सोही ||४|| मूलं छेदो छग्गुरू छल्लहु चार लहुगगुरुगाय । गुरुग लहुगो य मासो एएसिं चारणा उ इमा ॥ ५॥ सग्गामंतो दिठ्ठे उक्कोसो मूल छेदो अद्दिट्ठे । बाहिं दिट्ठे छेदो अद्दिट्ठे होत छग्गुरूगा ||६|| परगामंतो दिट्ठे उक्कोसो छेदो छग्गुरूमदिट्ठे । वाहिं दिट्ठे छग्गुरू अद्दिट्ठे होति छल्लहुगा ||७|| सद्देसंतो दिठ्ठे छग्गुरू अद्दिट्ठे होति छल्लहुगा । बहिदिठ्ठे छल्लहुगा । अठ्ठे होति चउगुरूगा ॥८॥ परदेसंतो दिठ्ठे छल्लहुगा अदिठ्ठ होति चतुगुरूगा। बहिदिठ्ठे चतुगुरूगा अद्दिठ्ठे होति चउलहुगा ॥९॥ एवं ता उक्कोसे मज्झे छेदादि ठाति गुरूमासे । छगुरुगादि जहण्णे ठायइ अंतम्मि लहुमासे ||४३०|| तियपद मुक्कमोचिय अहवा वीदज्जितो गरिदेणं । अद्भाण परविदेसे दिक्खा से उत्तिमहं वा ॥ | १ || रन्नी उवरोहादिसु संबद्धे तह य दव्वजोगम्मि । अब्भुठ्ठिओ विणासाय होइ रायावकारी तु ॥ २॥ सच्चित्तअचित्तमीसगमवकारे दूतलेह उवकरणं । समणाण व समणी व न कप्पते तारिसे दिक्खा ||३|| आसो हत्थी खरिया वाहीतं कतकतं च कळागादी। अहवा सभंडमत्ता खरियादी अवहिता होज्ना ॥४॥ दोच्चविरूद्धं च कतं होज्जाहि पउत्तकुडलेहो वा । पिउपुत्तभाउगादी कोई वहिओ व से होज्जा ॥ ५॥ तं तु अणुद्धियदंडं जो पव्वावेति होति मूलं से। एगमणेग पओसा होज्जा पत्थारदोसा वा ||६||
1
ॐ
श्री आगमगुणमंजूषा - १४७५
NOTION
[१३]
ne