Book Title: Agam 10 Prashna Vyakraan Gujarati Translation
Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Dipratnasagar, Deepratnasagar
View full book text
________________ આગમસૂત્ર 10, અંગસૂત્ર 10, પ્રશ્નવ્યાકરણ સૂત્ર-૮ અધૂરથી.... આ પ્રકારના નારક જીવો પૂર્વકર્મના સંચયથી સંતપ્ત, મહાઅગ્નિ સમાન નરકાગ્નિની તીવ્રતા સાથે સળગતો રહે છે. તે જીવ ગાઢ દુઃખ-મહાભય-કર્કશ, શારીરિક-માનસિક બંને અશાતા વેદનાને તે પાપકર્મકારી ઘણા પલ્યોપમસાગરોપમ સુધી વેદે છે. તેઓ કરુણાજનક અને દીન અવસ્થામાં રહે છે, યમકાયિક દેવોથી ત્રાસિત રહે છે, ભયભીત રહી શબ્દ અવાજો. કરે છે. તે કઈ રીતે અવાજો કરે છે? તે કહે છે હે અજ્ઞાતબંધુ ! હે સ્વામી ! ભ્રાતા ! બાપ ! તાત ! જિતવાનું ! મને છોડી દો. મરી રહ્યો છું, દુર્બલ છું, હું વ્યાધિ પીડિત છું. તમે અત્યારે આવા દારુણ અને નિર્દય કેમ છો ? મને મારો નહીં, મુહૂર્તભર શ્વાસ તો લેવા દો. કૃપા કરો. રોષ ન કરો. વિશ્રામ તો લઉં, મારુ ગળુ છોડી દો, હું મરી રહ્યો છું, હું તરસથી પીડિત છું, મને પાણી આપો. ત્યારે નરકપાલ કહે છે - આ વિમળ શીતલ જળ લે, એમ કરીને ઉકળતા શીશાનો રસ તે નારકના મોઢામાં રેડી દે છે. તે નરકપાલને જોઈને જ તેના અંગોપાંગ કાંપે છે, નેત્રોથી આંસુ ટપકે છે. પાછો તે કહે છે - મારી તૃષા શાંત થઈ ગઈ. આવા કરુણ વચનો બોલતો, ચારે દિશા-દિશિમાં જોવા લાગે છે. તે અત્રાણ, અશરણ, અનાથ, અબાંધવ, બંધુથી વંચિત, ભયથી ઉદ્વિગ્ન થઈને મૃગની જેમ નાસવા માંડે છે. ભાગતા એવા તેને કોઈ કોઈ અનુકંપા વિહિત યમકાયિક ઉપહાસ કરતા, તેને બળથી પકડી લે છે. નિર્દય અને હાંસી કરતા પરમાધામી દેવો, ભાગતા એવા તે નારક જીવોને પકડીને, તેમના મુખને લોઢાના ડિંડાથી ખોલી ઉકળતું શીશુ નાંખે છે, તેનાથી તે દાઝતો ભયાનક આર્તનાદ કરે છે. કબૂતરની માફક તે કરુણાજનક આક્રંદન કરે છે, રડે છે, ચીત્કારતો અશ્રુ વહાવે છે, વિલાપ કરે છે. નરકપાલ તેને રોકીને બાંધી દે છે. ત્યારે આર્તનાદ કરે છે, હાહાકાર કરતા બબડે છે. ત્યારે નરકપાલ કુપિત થઈ તેને ઊંચા ધ્વનિથી ધમકાવે છે. કહે છે - પકડો, મારો, છેદો, ભેદો, ચામડી ઉતારો, નેત્ર ખેંચી લો, કાપો, ટૂકડા કરો, વારંવાર હણો, વિશેષ હણો, મુખમાં શીશું રેડો, ઉઠાવીને પટકો, ઘસેડો. આવું આવું કહીને નરક્યાલો તેમને વધુને વધુ દુઃખ આપે છે. પછી કહે છે - બોલતો કેમ નથી ? તારા પાપકર્મો અને દુષ્કતો યાદ કર. આ રીતે નરકપાલના કર્કશ ધ્વનિની ત્યાં પ્રતિધ્વનિ થાય છે, આ શબ્દ સંકુલ નારકને સદા ત્રાસદાયી હોય છે, જેમ કોઈ મહાનગરમાં આગ લાગતા ઘોર શબ્દ થાય છે, તેમ નિરંતર યાતના ભોગવતા નારકોનો અનિષ્ટ ઘોષ ત્યાં સંભળાય છે. તે યાતનાઓ કેવી છે ? તે કહે છે અસિતિષ્ણ ધાર સમાન પાંદડાવાળું. વન, દર્ભવન, યંત્રપ્રસ્તર, સોય, તલ, ક્ષાર, વાવ, ઉકળતા શીશાથી ભરેલ વૈતરણી, કદંબવાલુકા, જલતી ગુફામાં રુંધવા, ઉષ્ણોષ્ણ-કંટકાકીર્ણ દુર્ગમ ઉબડખાબડ માર્ગમાં રથમાં જોડીને ચલાવે છે. લોહમય માર્ગમાં ચલાવે છે અને ભારે ભાર વહન કરાવાય છે. નારકોમાં પરસ્પર તીવ્ર વેરભાવ હોવાથી અશુભ વૈક્રિય લબ્ધિથી બનાવેલા વિવિધ સેંકડો શસ્ત્રોથી વેદના પરસ્પર વેદના ઉદીરે છે. આ વિવિધ પ્રકારના આયુધો કયા ક્યા છે? તે શસ્ત્ર આ પ્રમાણે મુદ્ગર, મુસુંઢી, કરવત, શક્તિ, હળ, ગદા, મૂસલ, ચક્ર, કુંત, તોમર, શૂળ, લાઠી, ભિંડિમાર, સદ્ગલ, પટ્ટિસ, ચર્મેન્ટ, હૃધણ, મૌષ્ટિક, અસિ, ફલક, ખગ, ચાપ, નારાચ, કનક, કર્તિકા, વસૂલા, પરશુ, ટેક. આ બધાં શસ્ત્ર તીર્ણ અને નિર્મલ છે. આ અને આવા પ્રકારના અન્ય વૈક્રિય શસ્ત્રો વડે પણ પરસ્પર તીવ્ર વેદનાથી ઉદીરણા કરે છે. - તેમાં મગર પ્રહારથી ચૂર્ણ, મુસંઢીથી ભાંગવું. દેહનું મથન, યંત્રોથી પીડન કરાતા ફડફડાતા તેના શરીરના ટૂકડે-ટૂકડા કરાય છે. કેટલાકને ચામડી સહિત વિકૃત કરાય છે, કાન-હોઠ-નાક-પગ સમૂલ કાપી નંખાય છે. તલવાર, કરવત, તીણ ભાલા અને ફરસીથી ફાડી દેવાય છે, વસુલાથી છોલાય છે, શરીરે ઉકળતું-ખારું જળ સિંચાય મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત “(પ્રશ્નવ્યાકરણ)” આગમસૂત્ર ભાવાનુવાદ Page 10
