________________
- ' (૧૨) અમદેવના બંધુભૂત વસંતરૂતુને પામીને સકળ વનરાજી પણ વિવિધ વર્ણવાળી માંજરના મિષથી રોમાંચિત થયેલી લાગે છે, તેમાં સિદ્ધાંતના સારનું સતત સેવન કરવાથી, જેમનું મન વિષય તાપથી લગારે તપ્ત થતું નથી, એવા સંત સુસા જનને જ ધન્યવાદ ઘટે છે.
(૧૩) સ્વાધ્યાયરૂપી ઉત્તમ સંગીત સહિત અને સંતોષ રૂપી શ્રેષ્ઠ પુષ્પથી મંડિત, સમ્યગ્ર જ્ઞાન વિલાસરૂપી ઉત્તમ મંડપમાં રહી શુભ ધ્યાન શધ્યાને લેવી, તરવાર્થ બોધરૂપી દીપકને પ્રગટાવી સમતારૂપી શ્રેષ્ઠ સ્ત્રીની સાથે રમણ કરનાર કેવલ નિર્વાણ સુખના અભિલાષી મહારાજ રાત્રીને સમાધિમાં ગાળે છે. : (૧૪) શુદ્ધ ધ્યાનરૂપી મહા રસાયણમાં જેનું મન મગ્ન થયું છે, તેને કામિનીના કટાક્ષ વગેરે વિવિધ હાવભાવે શું કરનાર છે? કશુંજ નહિ.
(૧૫) સમ્યમ્ જ્ઞાનરૂપી જેનાં ઉંડાં મૂળ છે, અને સમકિતરૂપી જેની મજબૂત શાખા છે, એવા વ્રત–વૃક્ષને જેણે શ્રદ્ધાજનથી સિચ્યું છે, તે તેને અવશ્ય મેક્ષફળ જ આપે છે. સ્વદિકનાં સુખ તે પુષ્પાદિકની પેરે પ્રાસંગિક છે, અર્થાત્ તેતે. સહજમાં પ્રાપ્ત થઈ શકે એવાં છે, સ્વર્ગાદિક સુખને માટેજ ખાસ પ્રયત્ન કરવાની જરૂર નથી.
(૧૬) કેધાદિક ઉગ્ર કષાયરૂપી ચાર ચરણવાળા, વ્યાહરૂપી સૂંઢવાળા, રાગદ્વેષરૂપી તીર્ણ અને દીર્ધ દાંતવાળા અને હજિત કામથી મદોન્મત્ત થયેલા, મહા મિથ્યાત્વરૂપી દુષ્ટ ગજને
